Lekarz diagnozujący chorego z podejrzeniem choroby wieńcowej (CAD – coronary artery disease) lub leczący pacjenta z już rozpoznaną chorobą ma do dyspozycji szereg badań obrazowych, które ułatwiają wybór strategii postępowania. Należą do nich: koronarografia, tomografia komputerowa (TK) serca i rezonans magnetyczny serca (CMR – cardiac magnetic resonance). Znajomość wskazań/przeciwwskazań do wykonania konkretnego badania oraz jego ograniczeń jest bardzo istotna, ponieważ pozwala wybrać optymalną metodę diagnostyczną, z uwzględnieniem korzyści płynących z badania i wiążącego się z nim ryzyka.

Wprowadzenie

Choroba wieńcowa stanowi główną przyczynę ambulatoryjnych konsultacji kardiologicznych oraz planowych hospitalizacji na szpitalnych oddziałach kardiologicznych. Lekarz ma do wyboru wiele badań diagnostycznych, które pozwalają na rozpoznanie choroby, ocenę jej zaawansowania oraz kwalifikację do ewentualnych interwencji rewaskularyzacyjnych. Bardzo ważna jest więc znajomość wskazań/przeciwwskazań do wykonania konkretnego badania oraz jego ograniczeń. Dobranie właściwych metod pozwala zoptymalizować opiekę nad chorym – skrócić czas ustalenia rozpoznania i podejmować decyzje terapeutyczne przy jak najmniejszym ryzyku działań niepożądanych. W przypadku świadczeń finansowanych z pieniędzy publicznych nie mniej ważne jest racjonalne rozporządzanie środkami finansowymi płatnika.

OPIS PRZYPADKU

58-letnia kobieta z utrwalonym migotaniem przedsionków (od 3 lat), nadciśnieniem tętniczym i dyslipidemią w wywiadzie zgłosiła się do poradni kardiologicznej z powodu wysiłkowych dolegliwości bólowych stenokardialnych. Miały one charakter ucisku w klatce piersiowej, pojawiały się po wejściu po schodach na drugie piętro i szybko ustępowały w spoczynku. Opisywane dolegliwości trwały od 5 miesięcy. W elektrokardiografii (EKG) stwierdzono migotanie przedsionków z częstością QRS 70-80/min, blok lewej odnogi pęczka Hisa (LBBB – left bundle branch block), bez cech przerostu, martwicy i niedokrwienia. LBBB wykazano także w badaniu sprzed 2 lat. W spoczynkowym badaniu echokardiograficznym nie odnotowano odcinkowych zaburzeń kurczliwości, natomiast stwierdzono powiększony lewy przedsionek (LA – left atrium) (uszko lewego przedsionka 35 cm²) i małą niedomykalność mitralną. Prawdopodobieństwo CAD przed testem (PTP – pre-test probability) oszacowano zgodnie z zaleceniami ESC (European Society of Cardiology) na 47%. Jakie powinno być kolejne badanie zlecone w toku diagnostyki CAD?