Mimo zazwyczaj typowego obrazu klinicznego łuszczyca dziecięca może niekiedy stanowić wyzwanie diagnostyczne. Chorobę należy różnicować z częstymi schorzeniami wieku dziecięcego, takimi jak:
- atopowe zapalenie skóry,
- wirusowe osutki skórne,
- pieluszkowe zapalenie skóry z podrażnienia.
W diagnostyce różnicowej powinno uwzględnić się także:
- łupież różowy Giberta,
- liszaj płaski,
- łupież liszajowaty przewlekły,
- łupież czerwony mieszkowy Devergie.
Zmiany łuszczycowe w obrębie skóry owłosionej głowy należy różnicować ze zmianami w przebiegu:
- atopowego zapalenia skóry,
- łojotokowego zapalenia skóry,
- grzybicy skóry.
Najczęstsze wątpliwości diagnostyczne dotyczą dzieci z alergicznymi chorobami skóry. Nieprawidłowe rozpoznanie zmian łuszczycowych jako alergiczne naraża je na niepotrzebne wprowadzanie diet eliminacyjnych, które mogą negatywnie wpływać na prawidłowy przyrost masy ciała dziecka. Należy pamiętać jednak o możliwości współistnienia atopowego zapalenia skóry z łuszczycą.
Łuszczyca jest schorzeniem ogólnoustrojowym wpływającym negatywnie na wiele aspektów życia młodych pacjentów. Choroba prowadzi do pogorszenia jakości życia ze względu na obecność widocznych zmian skórnych, towarzyszące uczucie świądu, obniżoną samoocenę, trudności w nawiązywaniu relacji społecznych oraz stygmatyzację społeczną. Udowodniono niekorzystny wpływ łuszczycy na stan zdrowia psychicznego, wykazując zwiększone ryzyko wystąpienia zaburzeń nastroju: lęku oraz depresji.[17] Wykazano także dodatnią korelację pomiędzy czasem trwania łuszczycy a stopniem obniżenia nastroju. Na podstawie badań psychospołecznych z użyciem kwestionariuszy oceniających osobowość, skalę nasilenia lęku oraz depresji w populacji dziecięcej przeprowadzonych przez szwedzkich badaczy wykazano, iż młodszy wiek zachorowania na łuszczycę predysponuje do rozwoju takich cech osobowości jak:
- nieufność,
- drażliwość,
- skłonność do agresji słownej.[18]
Łuszczyca w populacji pediatrycznej stanowi wyzwanie nie tylko dla dermatologów, ale również dla lekarzy innych specjalności z powodu udowodnionego zwiększonego ryzyka chorób współistniejących z łuszczycą, takich jak:
- otyłość,
- nadciśnienie tętnicze,
- hiperlipidemia,
- cukrzyca,
- choroby sercowo-naczyniowe,
- choroba Leśniowskiego-Crohna.[1-4,7,11,19-21]