Badania
Ziarniniak obrączkowaty – retrospektywna analiza pacjentów
Julia Nowowiejska1
Magdalena Pałdyna1
Dr n. med. Anna Baran2
Prof. dr hab. med. Iwona Flisiak2
Wstęp: Ziarniniak obrączkowaty (łac. granuloma annulare – GA) jest łagodną, przewlekłą chorobą skóry o nie do końca poznanej etiologii i epidemiologii. Charakteryzuje się występowaniem spoistych grudek, często o układzie obrączkowatym, z predylekcją do grzbietów rąk i stóp.
Cel pracy: Retrospektywna analiza dokumentacji medycznej pacjentów z ziarniniakiem obrączkowatym.
Materiał i metody: Analizie poddano pacjentów hospitalizowanych z powodu GA w Klinice Dermatologii i Wenerologii UMB w latach 2006-2016.
Wyniki: Najczęstszą manifestacją skórną był rumień (62 proc.) i grudki (60 proc.) o obrączkowatym układzie. Zmiany były zlokalizowane najczęściej na kończynach dolnych (79 proc.) i górnych (77 proc.); u 81 proc. pacjentów zajmowały więcej niż jedną okolicę.
Podsumowanie: Analiza potwierdziła, że ziarniniak obrączkowaty jest chorobą o przewlekłym przebiegu, dotyczącą częściej kobiet niż mężczyzn, a także osób z nadwagą. Najczęstszym wariantem jest postać zlokalizowana GA, uogólniona występuje u 15 proc. pacjentów. Niejasne pozostaje powiązanie ziarniniaka obrączkowatego z chorobami ogólnoustrojowymi, jednak zróżnicowany obraz kliniczny i przebieg, szczególnie postaci atypowej, rozsianej, wymaga czujności, zwłaszcza onkologicznej.
CEL PRACY
Celem pracy była retrospektywna analiza dokumentacji medycznej pacjentów hospitalizowanych z powodu ziarniniaka obrączkowatego oraz kliniczna charakterystyka GA z uwzględnieniem chorób współistniejących i stosowanej terapii.
MATERIAŁY I METODY
Analizie retrospektywnej poddano 52 pacjentów hospitalizowanych z powodu GA w klinice w latach 2006-2016, co stanowiło 0,38 proc. spośród 13 684 chorych hospitalizowanych w tym okresie. Pod uwagę brano:
- płeć,
- wiek pacjentów,
- wywiad rodzinny w kierunku chorób skóry,
- choroby współistniejące,
- przebieg choroby,
- odchylenia w badaniach laboratoryjnych,
- stosowane leczenie.
WYNIKI
Analizie poddano 52 pacjentów hospitalizowanych w klinice w latach 2006-2016. W ocenianej grupie 37 (71 proc.) chorych stanowiły kobiety, 15 (29 proc.) mężczyźni. Rozpiętość wieku wynosiła 5-79 lat, średnio 50,6. Osoby poniżej 18. r.ż. stanowiły blisko 8 proc. (4 pacjentów). Wywiad zmian chorobowych oscylował od 1 tygodnia nawet do 8 lat, a u 80 proc. pacjentów wykwity utrzymywały się przynajmniej rok, w tym u 11,5 proc. pacjentów nawet powyżej 4 lat. Najczęstszą manifestacją skórną były rumień (62 proc.) i grudki (60 proc.). W 71 proc. przypadków zmiany miały obrączkowaty układ (ryc. 1). U części pacjentów obserwowano także obecność guzków (15 proc.). U 67 proc. odnotowano występowanie więcej niż jednego rodzaju wykwitów. Zmiany były zlokalizowane najczęściej na:
