Jedną z najczęstszych dermatoz zapalnych spotykanych w codziennej praktyce dermatologicznej jest łuszczyca zwyczajna. W przebiegu tej choroby możemy również obserwować zmiany w obrębie aparatu paznokciowego. Łuszczyca paznokci występuje niekiedy jako objaw izolowany, jednak znacznie częściej (nawet do 80-90% przypadków) towarzyszy łuszczycy zwyczajnej oraz stawowej1. Podczas gdy w leczeniu postaci skórnej do dyspozycji lekarza jest szereg możliwości terapeutycznych dających zadowalające rezultaty, w przypadku łuszczycy paznokci sytuacja przedstawia się inaczej.

W celu dobrania odpowiedniej terapii konieczne jest dokładne określenie zaawansowania procesu chorobowego. Służą do tego odpowiednie skale, z których najpopularniejsza jest skala NAPSI – Nail Area Psoriasis Severity Index, odpowiednik PASI – Psoriasis Area Severity Index. Według autorów skali NAPSI istnieje 8 elementów (4 w obrębie łożyska paznokcia oraz 4 w zakresie macierzy paznokcia) najbardziej charakterystycznych dla tej jednostki chorobowej².

W przypadku łożyska paznokcia wyróżniamy:

• onycholizę
• plamy olejowe
• rogowacenie podpaznokciowe
• linijne krwawe wylewy.

Natomiast w przypadku macierzy mówimy o:

• naparstkowaniu (najczęściej obserwowany objaw)
• kruchości płytki
• czerwonych plamkach w obłączku
• leukonychii³.

Wszystkie te cechy jesteśmy w stanie zaobserwować bez użycia specjalistycznych urządzeń, jednak w większości przypadków warto sięgnąć po dermatoskop, aby dokładnie ocenić zmiany oraz śledzić postęp leczenia.