Praktyka kliniczna

Inhibitory SGLT-2 a ryzyko chorób sercowo-naczyniowych u chorych z DMT2

dr n. med. Bernadetta Kałuża1

prof. dr hab. n. med. Edward Franek1,2

1Klinika Chorób Wewnętrznych, Endokrynologii i Diabetologii, Centralny Szpital Kliniczny MSWiA w Warszawie
2Zakład Epigenetyki Człowieka, Instytut Medycyny Doświadczalnej i Klinicznej im. M. Mossakowskiego PAN

Adres do korespondencji: prof. dr hab. n. med. Edward Franek, Klinika Chorób Wewnętrznych, Endokrynologii i Diabetologii Centralnego Szpitala Klinicznego MSWiA, ul. Wołoska 137, 02-507 Warszawa, e-mail: endokrynologia@skmswia.pl

  • Dlaczego pacjenci z cukrzycą charakteryzują się wyższym stopniem zaawansowania zmian miażdżycowych w naczyniach wieńcowych?
  • Jaki jest nowy cel leczenia cukrzycy?
  • Optymalna terapia u pacjentów z dominującą chorobą sercowo-naczyniową – porównanie wyników badań
  • Pożądany efekt diuretyczny – czy jest najważniejszy?

Cukrzyca typu 2 (DMT2), podobnie jak nadciśnienie tętnicze, hipercholesterolemia, nikotynizm, podeszły wiek, a także płeć męska, stanowią istotne czynniki ryzyka rozwoju chorób sercowo-naczyniowych1,2. Hiperglikemia, a także hiperinsulinemia oraz insulinooporność odgrywają istotną rolę w rozwoju miażdżycy, poprzez m.in. indukcję wzrostu macierzy naczyniowej, proliferacji miocytów, wzrostu stężenia PAI-1 (inhibitor aktywatora plazminogenu typu 1) oraz małych gęstych cząsteczek LDL1,2 – lipoprotein. Nie jest zatem zaskoczeniem, że zaburzenia gospodarki węglowodanowej, takie jak cukrzyca, nieprawidłowa glikemia na czczo lub upośledzona tolerancja glukozy, są obserwowane u około 75% chorych z chorobą niedokrwienną serca, a także wśród pacjentów kardiologicznych hospitalizowanych z przyczyn nagłych3.

Pacjenci z cukrzycą charakteryzują się wyższym stopniem zaawansowania zmian miażdżycowych w naczyniach wieńcowych1,2,4. Powodem takiego stanu rzeczy jest hiperglikemia, jednak efekt ten dodatkowo potęguje insulinooporność. Jej obecność jest pozytywnie skorelowana z chorobą wielonaczyniową tętnic wieńcowych, a także stopniem destabilizacji blaszek miażdżycowych, których struktura jest zmieniona. Charakteryzują się one:

  • większym rdzeniem lipidowym
  • naciekiem zapalnym
  • wzmożoną aktywnością metyloproteinaz1-3.


Ponadto naczynia wieńcowe poddane długotrwałemu działaniu hiperglikemii różnią się od naczyń zdrowych, co jest związane z zaburzonym procesem ich przebudowy1-4. Według niektórych źródeł obserwuje się w mniejszym stopniu wykształcone krążenie oboczne, natomiast w większym stopniu występuje kalcyfikacja, która dotyczy również drobnych naczyń3,4. Cechą charakterystyczną może być też zaburzenie funkcji naczyniorozkurczowej, która ma związek z mniejszą rezerwą wieńcową.

Wśród pacjentów z cukrzycą częściej występuje także neuropatia autonomiczna, która może maskować pojawienie się dolegliwości stenokardialnych i opóźniać czas interwencji1-4. Cukrzyca może również powodować powikłania przebiegu hospitalizacji, w postaci większego odsetka wstrząsów kardiogennych, nagłych zgonów sercowych oraz zaburzeń rytmu serca1,2,4.

Cel leczenia pacjentów z cukrzycą i ryzykiem wystąpienia chorób sercowo-naczyniowych

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Cel leczenia pacjentów z cukrzycą i ryzykiem wystąpienia chorób sercowo-naczyniowych

W świetle powyższych informacji bardzo logiczne wydaje się sformułowanie nowego, nieglikemicznego celu leczenia pacjentów z cukrzycą typu 2, zalecanego przez amerykańskie [...]

Wnioski

Leki z grupy inhibitorów SGLT-2 poza redukcją stężenia HbA1c o ok. 0,5-1% mają wpływ na czynniki ryzyka chorób sercowo-naczyniowych, takie jak [...]

Do góry