Hospitalizacja

Kluczowe zagadnienia

  • Dziewczęta z aktywnym krwawieniem mogą wymagać intensywnej hormonoterapii.
  • Postępowanie z pacjentką z zaburzeniami krzepnięcia powinno być konsultowane z lekarzem hematologiem. Dla niektórych pacjentek, w zależności od konkretnych zaburzeń, mogą być odpowiednie desmopresyna, koncentraty czynników krzepnięcia, kwas traneksamowy czy przetoczenia płytek.

Hospitalizacja jest wskazana w przypadku pacjentek, które są niestabilne hemodynamicznie, mają głęboką niedokrwistość (Hb <7-8 g/dl) lub u których stężenie hemoglobiny znacznie maleje w trakcie kolejnych pomiarów. Może być też właściwa w przypadku pacjentek z bardzo obfitym krwawieniem i utratą przytomności lub zaburzeniami świadomości. Priorytetem są wówczas resuscytacja płynami i stabilizacja parametrów życiowych.

Skoniugowane estrogeny podaje się dożylnie w dawce 25 mg co 4-6 h aż do ustania krwawienia (zazwyczaj w czasie krótszym niż 48 h).12 Alternatywnie można zastosować złożoną antykoncepcję doustną, składającą się na przykład z 0,3 mg norgestrelu/30 μg etynyloestradiolu, podawanych co 4-6 h. W przypadku przeciwwskazań do podawania estrogenów można zastosować doustnie octan noretysteronu w dawce 5-10 mg co 4 h lub 10 mg medroksyprogesteronu co 4 h. W przypadku stosowania dużych dawek estrogenów konieczne może być podanie środków przeciwwymiotnych. Po zahamowaniu krwawienia należy zacząć stopniowo redukować dawkę przyjmowanych doustnie hormonów, stosując progesteron lub złożoną antykoncepcję doustną.

Postępowanie z pacjentką z zaburzeniami krzepnięcia powinno być konsultowane z lekarzem hematologiem. Dla niektórych pacjentek, w zależności od konkretnych zaburzeń, mogą być odpowiednie desmopresyna, koncentraty czynników krzepnięcia, kwas traneksamowy czy przetoczenie płytek. U chorych z głęboką niedokrwistością wskazane może być przetoczenie masy czerwonokrwinkowej. Jeśli krwawienie nie ustępuje, można rozważyć wykonanie jednego z zabiegów ginekologicznych, tj. rozszerzenia szyjki i wyłyżeczkowania jamy macicy lub tamponady balonowej, choć są one rzadko wykonywane u nastolatek.

Rzadko się zdarza, aby nastolatki nie reagowały na terapię hormonalną lub antyfibrynolityczną w ciągu 48 h. Należy wówczas poważnie rozważyć możliwość występowania zaburzeń krzepnięcia będących przyczyną krwawienia lub innych ginekologicznych zmian patologicznych. Niezbędna może się też okazać konsultacja z lekarzem hematologiem.

Podsumowanie

Obfite krwawienia miesiączkowe występują często i mogą mieć istotny ujemny wpływ na jakość życia nastolatki. Chociaż często jest to po prostu skutek niedojrzałości osi podwzgórze-przysadka-jajniki, wnikliwa analiza i dociekliwość mogą pomóc w ujawnieniu przyczyn zaburzeń krwawienia. W każdym przypadku dostępnych jest wiele skutecznych opcji terapeutycznych.

Do góry