prof. dr hab. n. med. Włodzimierz Baranowski

Szanowni Państwo!

Tematem wiodącym najnowszego wydania „Ginekologii po Dyplomie” jest artykuł poświęcony stosowaniu pessarów u pacjentek z dolegliwościami uroginekologicznymi – zaburzeniami statyki dna miednicy (POP) oraz nietrzymaniem moczu (wysiłkowym i mieszanym). Problem ten oprócz wymiaru epidemiologicznego (duża częstość występowania zaburzeń uroginekologicznych) jest również ważny z powodu trwających poszukiwań alternatywnych rozwiązań dla tej grupy chorych, zwłaszcza po licznych alertach i formalnych zakazach (w niektórych państwach) stosowania syntetycznych materiałów protezujących. Bardzo obszerny komentarz do tego tekstu, napisany przez czołowych polskich ekspertów w dziedzinie pessaroterapii, stanowi cenne uzupełnienie tematu, a jednocześnie odniesienie do realnej sytuacji w Polsce.

Spośród innych artykułów zawartych w bieżącym numerze naszego czasopisma zwracam uwagę P.T. czytelników na bardzo przydatne w codziennej praktyce ginekologicznej opracowanie autorstwa wybitnego specjalisty hematologa prof. Jerzego Windygi dotyczące nawracających poronień u kobiet z różnymi rodzajami trombofilii. Praca stanowi aktualny i doskonale napisany przegląd problemów medycyny rozrodu związanych z trombofilią w aspekcie etiopatogenezy, klasyfikacji, diagnostyki i leczenia. Gorąco polecam.

Z powyższym artykułem koresponduje opracowanie dotyczące problemów leczenia acyklicznych krwawień macicznych u kobiet z podwyższonym ryzykiem żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej. Propozycje leczenia w czterech przypadkach klinicznych opisanych przez autorki spotkały się z krytycznym komentarzem prof. Grzegorza Jakiela, który wskazał na różnice między amerykańskim a polskim algorytmem postępowania diagnostyczno-terapeutycznego w tej grupie pacjentek.

Niezwykle praktyczną wymowę mają dwa opracowania dotyczące ciąży w bliźnie po cięciu cesarskim (CSP). W pierwszym, bogato ilustrowanym, przedstawiono tok postępowania przygotowawczego i operacyjnego w przypadku CSP – zaprezentowano minimalnie inwazyjny, efektywny sposób rozwiązania zarówno doraźnego, jak i końcowego problemu isthmocele. W drugim tekście narastający, niestety, problem CSP został ujęty w formie testowej.

W dobie coraz większej roszczeniowości pacjentek zwracam Państwa uwagę na artykuł napisany przez amerykańskiego prawnika dotyczący prawnych (w domyśle odszkodowawczych) aspektów postępowania diagnostyczno-operacyjnego u pacjentki ze schorzeniami uroginekologicznymi (POP i ukryte nietrzymanie moczu). Autor komentarza do tego opracowania – wybitny lekarz praktyk – punktuje w nim medyczne aspekty zagadnienia ze szczególnym uwzględnieniem zmory współczesnej medycyny – konieczności prowadzenia bardzo drobiazgowej dokumentacji medycznej, a w omawianym przypadku zwłaszcza udokumentowywania szczegółowych ustaleń w trakcie rozmowy lekarza z pacjentką. Niestety, nie zawsze nam się chce i nie zawsze mamy czas na prowadzenie tak szczegółowych notatek. Tekst ku przestrodze.

Polecam uwadze czytelników również artykuł poświęcony ważnemu, choć dość kontrowersyjnemu, zagadnieniu stosowania (jeśli są wskazania) hormonalnej terapii zastępczej u kobiet po leczeniu nowotworów złośliwych narządu płciowego. Dane z piśmiennictwa na ten temat są skąpe i niejednoznaczne, a to oznacza konieczność daleko idącej indywidualizacji postępowania, co też podkreślają autorzy opracowania.

Omówione artykuły zasługują, moim zdaniem, na szczególną rekomendację. Gorąco zachęcam jednak Państwa do przeczytania także pozostałych prac opublikowanych w najnowszym wydaniu „Ginekologii po Dyplomie”.

Z życzeniami owocnej i przyjemnej lektury