Temat numeru

Nowe leki w cukrzycy typu 2 a ich działanie kardioprotekcyjne

dr n. med. Jacek Sawicki
prof. dr hab. n. med. Marek Kuch

Katedra i Klinika Kardiologii, Nadciśnienia Tętniczego i Chorób Wewnętrznych, II Wydział Lekarski, WUM, Warszawa

Adres do korespondencji: dr n. med. Jacek Sawicki, Katedra i Klinika Kardiologii, Nadciśnienia Tętniczego i Chorób Wewnętrznych, II Wydział Lekarski, WUM, Warszawa, e-mail: jmsawicki5@wp.pl

Choroby układu krążenia są główną przyczyną zgonów w przypadku cukrzycy typu 2. Oczekuje się, że nowe leki przeciwcukrzycowe nie tylko zapewnią lepsze wyrównanie glikemii, lecz także skutecznie obniżą ryzyko sercowo-naczyniowe. Czy tak rzeczywiście jest? W niniejszym artykule dokonano przeglądu badań poświęconych temu zagadnieniu.

Wprowadzenie

Aktualnie na świecie żyje 415 mln chorych na cukrzycę. Szacuje się, że do 2040 r. ta liczba wzrośnie do 642 mln.1 W Polsce cukrzyca dotyczy ok. 2 mln osób, z czego 85-90% to cukrzyca typu 2. Często towarzyszą jej inne czynniki ryzyka wystąpienia choroby sercowo-naczyniowej (zawał mięśnia sercowego, udar, choroba tętnic kończyn dolnych), takie jak: otyłość, nadciśnienie tętnicze, zaburzenia gospodarki lipidowej. Cukrzyca podwaja ryzyko zgonu, a choroby układu krążenia są jego najczęstszą przyczyną. Powyższe przesłanki legły u podstaw hipotezy zakładającej, że lepsze wyrównanie cukrzycy spowoduje spadek ryzyka sercowo-naczyniowego. Wkrótce okazało się jednak, że udowodnienie tej tezy jest bardzo trudne.

Kontrola glikemii a ryzyko sercowo-naczyniowe

Intensywna kontrola glikemii [hemoglobina glikowana (HbA1c) 6-7,0%] zmniejsza częstość występowania powikłań mikronaczyniowych (retinopatii i nefropatii), szczególnie wyraźnie w cukrzycy typu 1, natomiast nie obniża ryzyka sercowo-naczyniowego. Takie dane uzyskano w kilku dużych programach badawczych: ACCORD (Action to Control Cardiovascular Risk in Diabetes), ADVANCE (Action in Diabetes and Vascular Disease) czy VADT (Veterans Affairs Diabetes Trial). W metaanalizie wymienionych badań stwierdzono, że obniżenie HbA1c o 1% wprawdzie zmniejsza ryzyko zawału mięśnia sercowego o 15%, jednak śmiertelność całkowita czy częstość udarów pozostają bez zmian.2

Potwierdzeniem tej konstatacji mogą być wyniki wieloletniej obserwacji w programie UKPDS (UK Prospective Diabetes Study), w której zanotowano o 13% mniej zawałów mięśnia sercowego i zgonów z jakiejkolwiek przyczyny.3 W programie UKPDS stosowane były starsze leki przeciwcukrzycowe, pochodne sulfonylomocznika i biguanidy; szczególnie korzystne wyniki uzyskano w grupie leczonej metforminą. Według aktualnych zaleceń European Society of Cardiology (ESC) dotyczących prewencji chorób sercowo-naczyniowych metformina powinna być lekiem pierwszego rzutu w leczeniu cukrzycy typu 2, po uprzedniej ocenie funkcji nerek (klasa zaleceń I, poziom dowodu B).4

Tiazolidynediony

Bardzo duże nadzieje wiązano z wprowadzeniem kolejnej grupy doustnych leków przeciwcukrzycowych, mianowicie tiazolidynedionów (TZD), nazywanych też glitazonami. Mechanizm działania tej grupy leków polega na uwrażliwianiu tkanek obwodowych na dział...

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Kontrola glikemii a ryzyko sercowo-naczyniowe

Intensywna kontrola glikemii [hemoglobina glikowana (HbA1c) 6-7,0%] zmniejsza częstość występowania powikłań mikronaczyniowych (retinopatii i nefropatii), szczególnie wyraźnie w cukrzycy typu 1, [...]

Leki działające poprzez układ inkretynowy

Leki z tej grupy nazywane są inkretynomimetykami, ponieważ pobudzają wydzielanie insuliny przez komórki β wysp trzustkowych w odpowiedzi na posiłek. Ich [...]

Inhibitory transportera sodowo-glukozowego typu 2: flozyny

Transporter sodowo-glukozowy typu 2 (SGLT-2 – sodium-glucose cotransporter 2) występuje niemal wyłącznie w kanalikach bliższych nefronu i odpowiada za 90% zwrotnego [...]

Podsumowanie

Z przedstawionego przeglądu badań oceniających bezpieczeństwo nowych leków przeciwcukrzycowych wynika, że glitazony powodują/nasilają objawy NS i są zdecydowanie przeciwwskazane w tym [...]

Do góry