Technika leczenia interwencyjnego

Do przeznaczyniowego zamykania ASD II/PFO używa się obecnie różnego typu okluderów. Po nakłuciu żyły udowej i wprowadzeniu prowadnika do prawego przedsionka przeprowadza się go przez ASD II/PFO do przedsionka lewego. Urządzenie wprowadzone jest przez koszulkę naczyniową i umieszczane w przegrodzie międzyprzedsionkowej. Następnie okluder zostaje uwolniony od systemu doprowadzającego po uprzedniej kontroli stabilności zapinki. Zabieg przeprowadzany jest pod kontrolą TEE. Rekonstrukcja wielopłaszczyznowa pomaga w wykonaniu dokładnych pomiarów wielkości ubytku, struktur otaczających, a także wizualizacji prowadników, cewników naczyniowych, urządzenia oraz ich relacji do otaczających tkanek. W monitorowaniu zabiegów można stosować także echokardiografię wewnątrzsercową, która zapewnia wysoką jakość obrazowania oraz umożliwia wykonanie zabiegu w płytkiej sedacji, ale może wywołać przedsionkowe zaburzenia rytmu serca i utrudniać zabieg operatorowi.

Po zabiegu należy wykonać badanie echokardiograficzne przed wypisaniem pacjenta do domu i następnie powtórzyć je po tygodniu, miesiącu, pół roku i roku od zabiegu.4 Należy ocenić położenie zapinki, obecność resztkowego przecieku, skrzepliny powstałe na okluderze, stabilność zapinki, deformacje otaczających struktur, obecność płynu w worku osierdziowym.4 Przez trzy miesiące po zabiegu zamknięcia PFO wskazane jest stosowanie podwójnej terapii przeciwpłytkowej (kwas acetylosalicylowy i klopidogrel), a następnie kontynuacja leczenia kwasem acetylosalicylowym przez trzy kolejne miesiące. W przypadku przeznaczyniowego zamknięcia ASD II stosuje się podwójną terapię przeciwpłytkową przez sześć miesięcy.

Podsumowanie

Nieprawidłowości przegrody międzyprzedsionkowej mogą prowadzić do przedostawania się materiału zatorowego do krążenia systemowego i być źródłem incydentów niedokrwienia ośrodkowego układu nerwowego. Podstawową metodą diagnostyczną pozostaje badanie ultrasonograficzne (przezklatkowe, przezprzełykowe, wewnątrzsercowe i transkranialne). U pacjentów z ubytkiem przegrody międzyprzedsionkowej po przebytym udarze niedokrwiennym zaleca się jego zamknięcie, niezależnie od wielkości ubytku. Wskazania dotyczące leczenia pacjentów z PFO w prewencji wtórnej udaru kryptogennego są niejednoznaczne. W świetle niedawno opublikowanych wyników badań wydaje się jednak, że przeznaczyniowe zamknięcie przetrwałego otworu owalnego z istotnym przeciekiem i współwystępującym tętniakiem przegrody międzyprzedsionkowej, w porównaniu z leczeniem zachowawczym, zmniejsza ryzyko kolejnego udaru niedokrwiennego mózgu u młodych pacjentów.

Do góry