Przyczyną hiperurykemii, czyli stężenia kwasu moczowego w osoczu przekraczającego 6,8 mg/dl (404 μmol/l), może być nadmierna produkcja lub – znacznie częściej – upośledzenie wydalania kwasu moczowego z organizmu. O ile nie ma wątpliwości, że zwiększone stężenie kwasu moczowego wiąże się z wyższym ryzykiem sercowo-naczyniowym, o tyle trwa dyskusja, czy kwas moczowy jest niezależną przyczyną uszkodzeń narządowych, czy na odwrót – podwyższone stężenie kwasu moczowego jest skutkiem różnych procesów chorobowych (zespół metaboliczny, cukrzyca, nadciśnienie tętnicze, niewydolność nerek) wpływających na ryzyko sercowo-naczyniowe.

Autorzy omawianego badania podjęli próbę wyjaśnienia tego zagadnienia, oceniając, czy bezobjawowa hiperurykemia w grupie osób bez schorzeń współistniejących wiąże się w pięcioletniej obserwacji z podwyższonym ryzykiem kardiometabolicznym.