Nowości

Osteoporoza: Kalkulatory oceny ryzyka złamań niedoszacowują ryzyka

Prof. dr hab. med. Wojciech Pluskiewicz

Trafność przewidywania złamań dla algorytmów FRAX i Garvan była słaba dla dużych złamań i wszystkich złamań, natomiast ocena w odniesieniu do złamań bliższego końca kości udowej była na akceptowalnym poziomie.

Istotą rzeczy w odniesieniu do osteoporozy jest fakt wystąpienia złamania będącego wynikiem niewielkiego urazu, zwykle upadku z wysokości własnego ciała. Z tego powodu tak cenne wydają się metody służące ocenie tego zagrożenia. Są to wartościowe metody, nieznane w odniesieniu do innych chorób. Pomyślmy, zbieramy różne dane dotyczące pacjenta zagrożonego udarem mózgu lub zawałem serca i na podstawie tych informacji uzyskujemy wynik wyrażony liczbowo, mówiący o zagrożeniu w jakimś określonym przedziale czasowym. Takie dane mogłyby pomóc wdrożyć odpowiednie działania profilaktyczne i/lub lecznicze.

Takie możliwości istnieją w odniesieniu do osteoporozy. Algorytm FRAX, szeroko stosowany w świecie, oraz metoda opracowana w Australii, znana jako Garvan, dają możliwość oceny ryzyka złamań bliższego końca kości udowej (oba algorytmy), tzw. dużych...

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Komentarz

Powstaje pytanie: jak w praktyce wykorzystywać metody oceny ryzyka złamań?

Do góry