☐4. Bło­nia­ste kłę­busz­ko­we za­pa­le­nie ne­rek

☐5. Ne­fro­pa­tia tocz­nio­wa

Ze­spół ner­czy­co­wy jest sta­nem kli­nicz­nym cha­rak­te­ry­zu­ją­cym się wy­stę­po­wa­niem licz­nych ner­ko­wych i po­za­ner­ko­wych ob­ja­wów, z któ­rych naj­waż­niej­szy­mi są: do­bo­wa utra­ta biał­ka z mo­czem >3,5 g/1,73m² po­wierzch­ni cia­ła, hi­po­al­bu­mi­ne­mia, obrzę­ki, hi­per­li­pi­de­mia, li­pi­du­ria oraz skłon­ność do nad­krze­pli­wo­ści krwi. Naj­częst­szy­mi przy­czy­na­mi ze­spo­łu ner­czy­co­we­go u osób do­ro­słych są pier­wot­ne glo­me­ru­lo­pa­tie (70%), a wśród nich bło­nia­ste kłę­busz­ko­we za­pa­le­nie ne­rek, któ­re od­po­wia­da za 25-50% wszyst­kich przy­pad­ków ze­spo­łu. Czę­sto do roz­wo­ju cho­ro­by pro­wa­dzą rów­nież in­ne po­sta­ci kłę­busz­ko­we­go za­pa­le­nia ne­rek, np. sub­mi­kro­sko­po­we, bło­nia­sto­roz­ple­mo­we oraz ogni­sko­we i seg­men­tal­ne stward­nie­nie kłę­busz­ków ner­ko­wych. Glo­me­ru­lo­pa­tie wtór­ne od­po­wia­da­ją za oko­ło 30% wszyst­kich przy­pad­ków ze­spo­łu ner­czy­co­we­go. Za­li­cza­my do nich: cho­ro­by me­ta­bo­licz­ne (cu­krzy­cę, skro­bia­wi­cę), cho­ro­by au­to­im­mu­no­lo­gicz­ne (ne­fro­pa­tię tocz­nio­wą, ukła­do­we za­pa­le­nia na­czyń), no­wo­two­ry, za­ka­że­nia, za­bu­rze­nia prze­pły­wu krwi przez ner­ki, re­ak­cje na le­ki i sub­stan­cje ne­fro­tok­sycz­ne oraz re­ak­cje z nad­wraż­li­wo­ści.

Kon­sul­ta­cja: prof. dr hab. med. Mi­chał My­śli­wiec

6. Prze­ciw­wska­za­nia­mi bez­względ­ny­mi do wy­ko­na­nia prze­zskór­nej biop­sji wą­tro­by są:

A. Po­dej­rze­nie tor­bie­li bą­blow­co­wej

B. He­mo­fi­lia

C. Oty­łość znacz­ne­go stop­nia

D. Skro­bia­wi­ca wą­tro­by

E. Po­dej­rze­nie na­czy­nia­ka

Wy­bierz ze­staw pra­wi­dło­wych od­po­wie­dzi:

☐1. BD, ☐2. AE, ☐3. AB­CE, ☐4. ABC­DE, ☐5. AB­DE

Prze­ciw­wska­za­nia do wy­ko­na­nia biop­sji wą­tro­by moż­na po­dzie­lić na bez­względ­ne i względ­ne. Do prze­ciw­wska­zań bez­względ­nych za­li­cza­my: brak współ­pra­cy cho­re­go, nie­droż­ność ze­wną­trz­wą­tro­bo­wych dróg żół­cio­wych, zmia­ny tor­bie­lo­wa­te (po­dej­rze­nie tor­bie­li bą­blow­co­wej), po­dej­rze­nie na­czy­nia­ka, nie­wy­rów­na­ne za­bu­rze­nia krzep­nię­cia krwi (ma­ło­płyt­ko­wość <60 tys./µl, INR >1,4 lub wy­dłu­że­nie cza­su pro­trom­bi­no­we­go po­wy­żej 6 s po­nad war­tość kon­tro­l­ną) i brak moż­li­wo­ści za­re­zer­wo­wa­nia krwi dla pa­cjen­ta. Na­to­miast prze­ciw­wska­za­nia­mi względ­ny­mi są: he­mo­fi­lia, znacz­na oty­łość, skro­bia­wi­ca wą­tro­by, na­pię­te wo­do­brzu­sze, bak­te­ryj­ne za­pa­le­nie dróg żół­cio­wych, pra­wo­stron­ne za­pa­le­nie opłuc­nej i ogni­sko in­fek­cyj­ne pod pra­wą ko­pu­łą prze­po­ny. U pa­cjen­tów bar­dzo oty­łych oraz w przy­pad­ku wo­do­brzu­sza, nie­droż­no­ści ze­wną­trz­wą­tro­bo­wych dróg żół­cio­wych czy za­bu­rzeń krzep­nię­cia, al­ter­na­ty­wą dla biop­sji prze­zskór­nej mo­że być wy­ko­na­nie biop­sji prze­zżyl­nej.

Kon­sul­ta­cja: prof. dr hab. An­drzej Dą­brow­ski

7. Któ­re stwier­dze­nie do­ty­czą­ce le­cze­nia nad­ci­śnie­nia tęt­ni­cze­go w okre­sie po­ło­gu jest fał­szy­we?

☐1. Me­tyl­do­pa prze­ni­ka w nie­wiel­kich ilo­ściach do mle­ka ko­bie­ce­go, a jej sto­so­wa­nie w okre­sie lak­ta­cji jest bez­piecz­ne

☐2. Stę­że­nie pro­pra­no­lo­lu w mle­ku mat­ki jest więk­sze niż w su­ro­wi­cy krwi

☐3. Le­ki mo­czo­pęd­ne mo­gą zmniej­szać ob­ję­tość mle­ka i ha­mo­wać lak­ta­cję

☐4. Sar­ta­ny są prze­ciw­wska­za­ne w okre­sie po­ło­gu ze wzglę­du na po­ten­cjal­nie szko­dli­wy wpływ na ner­ki no­wo­rod­ka

☐5. Po po­ro­dzie le­cze­nie nad­ci­śnie­nia tęt­ni­cze­go mo­że być sku­tecz­niej­sze ze wzglę­du na fi­zjo­lo­gicz­ne zwięk­sze­nie diu­re­zy