Egzamin z interny

Egzamin z interny
Repetytorium nie tylko dla zdających

Py­ta­nia i ko­men­ta­rze opra­co­wał: lek. Prze­my­sław Ży­ciń­ski

Klinika Chorób Wewnętrznych, Autoimmunologicznych i Metabolicznych, Samodzielny Publiczny Centralny Szpital Kliniczny ŚUM, Katowice

Do­bre przy­go­to­wa­nie się do eg­za­mi­nu spe­cja­li­za­cyj­ne­go z tak ob­szer­ne­go dzia­łu me­dy­cy­ny, ja­kim są cho­ro­by we­wnętrz­ne, jest za­da­niem trud­nym. Na eg­za­mi­nach zda­rza­ją się py­ta­nia do­ty­czą­ce za­gad­nień, w przy­pad­ku któ­rych ko­niecz­na jest zna­jo­mość naj­now­szych pu­bli­ka­cji, gdyż wie­dza pod­ręcz­ni­ko­wa nie da­je pew­no­ści wy­bo­ru pra­wi­dło­wej od­po­wie­dzi. Waż­ne jest jed­nak nie tyl­ko przy­swa­ja­nie sta­le ak­tu­ali­zo­wa­nej wie­dzy, lecz tak­że umie­jęt­ność roz­wią­zy­wa­nia te­stów. Chcąc po­móc czy­tel­ni­kom w do­brym przy­go­to­wa­niu się do spraw­dzia­nu, co mie­siąc pu­bli­ku­je­my py­ta­nia te­sto­we, któ­rych for­ma jest bar­dzo zbli­żo­na do py­tań eg­za­mi­na­cyj­nych. Przy każ­dym z py­tań za­miesz­cza­my kon­sul­to­wa­ny przez wy­bit­ne­go spe­cja­li­stę opis, któ­ry po­wi­nien po­zwo­lić na zna­le­zie­nie pra­wi­dło­wej od­po­wie­dzi. Za­gad­nie­nia, do któ­rych uło­żo­ne są py­ta­nia, zo­sta­ły na­de­sła­ne przez czy­tel­ni­ków. Pro­po­zy­cje ko­lej­nych te­ma­tów, któ­re zda­niem Pań­stwa war­to za­mie­ścić w re­pe­ty­to­rium, pro­si­my nad­sy­łać na ad­res: re­pe­ty­to­rium@me­di­cal­-tri­bu­ne.pl

1. Wskaż praw­dzi­we stwier­dze­nia do­ty­czą­ce czyn­ni­ka reu­ma­to­idal­ne­go:

A. Jest au­to­prze­ciw­cia­łem skie­ro­wa­nym prze­ciw­ko do­me­nie CH2 i CH3 re­gio­nu Fc im­mu­no­glo­bu­li­ny kla­sy M (IgM)

B. Wy­stę­pu­je naj­czę­ściej w kla­sie IgG

C. U cho­rych na reu­ma­to­idal­ne za­pa­le­nie sta­wów (RZS) wcze­śniej po­ja­wia się w su­ro­wi­cy krwi niż w pły­nie sta­wo­wym

D. Je­go wy­so­kie mia­no pro­gno­zu­je cięż­ki prze­bieg RZS

E. Mo­że być obec­ny na­wet u 25% zdro­wej po­pu­la­cji po 70 r.ż.


Wy­bierz ze­staw pra­wi­dło­wych od­po­wie­dzi:

1. ABC­DE, 2. CDE, 3. BDE, 4. AC, 5. DE


Czyn­nik reu­ma­to­idal­ny (RF – rheu­ma­to­id fac­tor) jest au­to­prze­ciw­cia­łem skie­ro­wa­nym prze­ciw­ko do­me­nie CH2 i CH3 re­gio­nu Fc im­mu­no­glo­bu­li­ny kla­sy G. Naj­czę­ściej jest obec­ny w kla­sie IgM, cho­ciaż mo­że tak­że wy­stę­po­wać w kla­sie IgG, IgE i IgA. RF po­ja­wia się wcze­śniej w pły­nie sta­wo­wym niż w su­ro­wi­cy krwi, a je­go stwier­dze­nie nie jest rów­no­znacz­ne z roz­po­zna­niem reu­ma­to­idal­ne­go za­pa­le­nia sta­wów. Wy­stę­pu­je on u oko­ło 80% cho­rych na RZS, jed­nak je­go swo­istość jest ni­ska. Jed­nost­ka­mi cho­ro­bo­wy­mi, w prze­bie­gu któ­rych rów­nież wy­kry­wa się obec­ność RF są: in­ne cho­ro­by tkan­ki łącz­nej, prze­wle­kłe za­pal­ne cho­ro­by wą­tro­by i płuc, no­wo­two­ry oraz za­ka­że­nia. Mia­no RF pro­gno­zu­je cięż­ki prze­bieg RZS, ale nie ko­re­lu­je z ak­tyw­no­ścią cho­ro­by i dla­te­go w pol­skich (i mię­dzy­na­ro­do­wych) stan­dar­dach po­stę­po­wa­nia nie za­le­ca się je­go po­wta­rza­nia. Czyn­nik reu­ma­to­idal­ny w ni­skim mia­nie moż­na wy­ka­zać u 1-2% zdro­wej po­pu­la­cji. Czę­stość je­go wy­stę­po­wa­nia wzra­sta z wie­kiem – u osób po­wy­żej 70 r.ż. RF moż­na stwier­dzić na­wet u 25% po­pu­la­cji.


Kon­sul­ta­cja: prof. dr hab. med. Wi­told Tłu­sto­cho­wicz

2. Któ­ry spo­śród gli­ko­kor­ty­ko­ste­ro­idów wziew­nych jest uwa­ża­ny za naj­bez­piecz­niej­szy w le­cze­niu ast­my u ko­biet w cią­ży?

1. Flu­ty­ka­zon

2. Di­pro­pio­nian be­klo­me­ta­zo­nu

3. Bu­de­zo­nid

4. Cy­kle­zo­nid

5. Pi­ro­ślu­zan mo­me­ta­zo­nu


Naj­waż­niej­szym ce­lem le­cze­nia ast­my u ko­biet w cią­ży jest za­po­bie­ga­nie za­ostrze­niom cho­ro­by, któ­re mo­gą pro­wa­dzić do nie­do­tle­nie­nia pło­du. Moż­na to osią­gnąć przez dą­że­nie do uzy­ska­nia i utrzy­ma­nia pra­wi­dło­wej czyn­no­ści wen­ty­la­cyj­nej płuc. Gli­ko­kor­ty­ko­ste­ro­idy wziew­ne są bez­względ­nie za­le­ca­ne u cię­żar­nych, je­że­li sto­pień kon­tro­li ast­my wy­ma­ga ich sto­so­wa­nia. Zmniej­sza­ją one ry­zy­ko na­pa­du ast­my i ko­lej­nej ho­spi­ta­li­za­cji zwią­za­nej z za­ostrze­niem cho­ro­by. Naj­bez­piecz­niej­szym i naj­bar­dziej po­le­ca­nym gli­ko­kor­ty­ko­ste­ro­idem wziew­nym sto­so­wa­nym w le­cze­niu ast­my u ko­biet w cią­ży jest bu­de­zo­nid, któ­ry zo­stał za­kla­sy­fi­ko­wa­ny do ka­te­go­rii bez­pie­czeń­stwa B wg FDA. Od­no­śnie bu­de­zo­ni­du ist­nie­je naj­wię­cej ba­dań re­tro­spek­tyw­nych po­twier­dza­ją­cych bez­pie­czeń­stwo je­go sto­so­wa­nia w oma­wia­nej gru­pie cho­rych. Nie ma jed­nak do­wo­dów na to, że in­ne gli­ko­kor­ty­ko­ste­ro­idy wziew­ne są mniej bez­piecz­ne – je­śli za­pew­nia­ły do­brą kon­tro­lę ast­my przed cią­żą, moż­na kon­ty­nu­ować ich sto­so­wa­nie.


Kon­sul­ta­cja: prof. dr hab. med. Je­rzy Ko­ziel­ski

Do góry