B. Zwy­kle do­ty­czy ci­śnie­nia roz­kur­czo­we­go

C. Jest wska­za­niem do po­mia­ru ci­śnie­nia tęt­ni­cze­go me­to­dą bez­po­śred­nią (krwa­wą)

D. Wy­stę­pu­je naj­czę­ściej w wie­ku śred­nim

E. Moż­na roz­po­znać, wy­ko­nu­jąc ma­newr Osle­ra

Wy­bierz ze­staw pra­wi­dło­wych od­po­wie­dzi:

☐1. ABC­DE, ☐2. AB­CE, ☐3. ACE, ☐4. CE, ☐5. BCDE

Pseu­do­nad­ci­śnie­nie tęt­ni­cze jest bar­dzo rzad­kim zja­wi­skiem i spo­ty­ka­ne jest naj­czę­ściej u osób w po­de­szłym wie­ku. Jest ono spo­wo­do­wa­ne stward­nie­niem ścia­ny tęt­ni­cy, któ­ra nie pod­da­je się wy­star­cza­ją­ce­mu uci­sko­wi man­kie­tem ci­śnie­nio­mie­rza. Od­czyt war­to­ści ci­śnie­nia tęt­ni­cze­go jest w związ­ku z tym wyż­szy od rze­czy­wi­ste­go ci­śnie­nia pa­nu­ją­ce­go w świe­tle tęt­ni­cy. Nie­pra­wi­dło­wy od­czyt do­ty­czy war­to­ści ci­śnie­nia skur­czo­we­go. Roz­po­zna­nie pseu­do­nad­ci­śnie­nia tęt­ni­cze­go umoż­li­wia wy­ko­na­nie ma­new­ru Osle­ra. Ob­jaw Osle­ra jest do­dat­ni, gdy wy­czu­wa się tęt­no na tęt­ni­cy pro­mie­nio­wej pod­czas uci­śnię­cia tęt­ni­cy ra­mien­nej man­kie­tem ci­śnie­nio­mie­rza na­pom­po­wa­nym po­wy­żej war­to­ści ci­śnie­nia skur­czo­we­go. W ce­lu we­ry­fi­ka­cji war­to­ści ci­śnie­nia tęt­ni­cze­go moż­na do­ko­nać po­mia­ru me­to­dą ple­ty­zmo­gra­ficz­ną z pal­ca, a zło­tym stan­dar­dem jest po­miar bez­po­śred­ni – me­to­dą krwa­wą.

Kon­sul­ta­cja: prof. dr hab. med. To­masz Gro­dzic­ki

8. Tę­życz­ka nor­mo­kal­ce­micz­na mo­że być wy­wo­ła­na przez:

A. Hi­per­ka­lie­mię

B. Na­pad hi­ste­rii

C. Wy­mio­ty i bie­gun­kę

D. Sto­so­wa­nie diu­re­ty­ków pę­tlo­wych

E. Hi­per­ma­gne­ze­mię

Wy­bierz ze­staw pra­wi­dło­wych od­po­wie­dzi:

☐1. AE, ☐2. ABD, ☐3. ABC­DE, ☐4. BCD, ☐5. CDE

Tę­życz­ka cha­rak­te­ry­zu­je się drę­twie­nia­mi i sy­me­trycz­ny­mi, bo­le­sny­mi skur­cza­mi to­nicz­ny­mi mię­śni koń­czyn i twa­rzy, któ­re prze­bie­ga­ją z za­cho­wa­niem świa­do­mo­ści. Tę­życz­ki mo­że­my po­dzie­lić na hi­po­kal­ce­micz­ne (nie­do­czyn­ność przy­tar­czyc, nie­do­bór wi­ta­mi­ny D, wpływ nie­któ­rych le­ków) i nor­mo­kal­ce­micz­ne. Naj­częst­szą przy­czy­ną tę­życz­ki nor­mo­kal­ce­micz­nej jest za­sa­do­wi­ca od­de­cho­wa spo­wo­do­wa­na psy­cho­gen­ną hi­per­wen­ty­la­cją (na­pad hi­ste­rii, na­pad ner­wi­co­wy, sta­ny lę­ko­we). Nad­po­bu­dli­wość płyt­ki ner­wo­wo­-mo­to­rycz­nej, pro­wa­dzą­ca do wy­stą­pie­nia ob­ja­wów tę­życz­ki, mo­że rów­nież wy­ni­kać z in­nych za­bu­rzeń elek­tro­li­to­wych (hi­po­ma­gne­ze­mia, hi­po­ka­lie­mia). Sto­so­wa­nie diu­re­ty­ków pę­tlo­wych, nad­uży­wa­nie pre­pa­ra­tów al­ka­li­zu­ją­cych, a tak­że wy­mio­ty i bie­gun­ka mo­gą być przy­czy­ną al­ka­lo­zy me­ta­bo­licz­nej i pro­wo­ko­wać wy­stą­pie­nie tę­życz­ki.

Kon­sul­ta­cja: prof. dr hab. med. Woj­ciech Zgli­czyń­ski

9. Ry­zy­ko na­wro­tów re­ak­cji ogól­no­ustro­jo­wej po za­koń­cze­niu im­mu­no­te­ra­pii swo­istej na jad (VIT) jest zwięk­szo­ne w przy­pad­ku:

☐1. Dzie­ci w po­rów­na­niu z do­ro­sły­mi