5. Które stwierdzenia dotyczące kandydurii są prawdziwe?
A. Można ją rozpoznać na podstawie wykazania w jednorazowym posiewie moczu obecności grzybów drożdżopodobnych z rodzaju Candida w ilości 102 CFU/ml
B. Zwykle świadczy o zakażeniu układu moczowego
C. Jeśli nie powoduje objawów klinicznych – najczęściej nie wymaga leczenia
D. Może być objawem krwiopochodnego zakażenia nerek
E. Obecność cewnika w pęcherzu moczowym nie jest czynnikiem ryzyka jej wystąpienia
Wybierz zestaw prawidłowych odpowiedzi:
1. BCDE, 2. ABE, 3. ABCDE, 4. CD, 5. ADE
Kandydurię można rozpoznać w przypadku wykazania w dwóch posiewach moczu obecności grzybów drożdżopodobnych z rodzaju Candida w ilości 103 CFU/ml. Czynnikami ryzyka jej wystąpienia są: obecność cewnika w pęcherzu moczowym, antybiotykoterapia oraz cukrzyca. Obecność Candida w moczu świadczy zazwyczaj o kolonizacji, a nie o zakażeniu układu moczowego. Bezobjawowa kandyduria najczęściej nie wymaga leczenia i ustępuje po zakończeniu antybiotykoterapii lub usunięciu cewnika z pęcherza. Wyjątek stanowią chorzy z upośledzoną odpornością oraz poddawani zabiegom inwazyjnym w obrębie dróg moczowych. W leczeniu objawowej kandydurii stosuje się flukonazol p.o. 200 mg/24h przez 7-14 dni lub amfoterycynę B i.v. 0,3-0,7 mg/kg m.c. przez 3-7 dni. Kandyduria może być objawem zakażenia nerek, które w większości przypadków ma charakter krwiopochodny i przebiega pod postacią mnogich mikroropni nerek. Mikroropnie te można uwidocznić metodą tomografii komputerowej. Mikologiczne badania krwi w kierunku kandydiazy są zwykle dodatnie.
Konsultacja: prof. dr hab. med. Michał Myśliwiec
6. Do osobniczych czynników ryzyka zachorowania na astmę należą:
A. Nadreaktywność oskrzeli
B. Płeć męska
C. Predyspozycja genetyczna
D. Alergia
E. Rasa biała
Wybierz zestaw prawidłowych odpowiedzi:
1. ABCD, 2. ABCDE, 3. ACDE, 4. BCDE, 5. ACD
Astma jest przewlekłą chorobą zapalną dróg oddechowych, w której uczestniczy wiele komórek i uwalnianych przez nie substancji. Przewlekłemu zapaleniu towarzyszy nadreaktywność oskrzeli, prowadząca do nawracających epizodów świszczącego oddechu, duszności, uczucia ściskania w klatce piersiowej i kaszlu, występujących szczególnie w nocy lub nad ranem. Główne czynniki ryzyka zachorowania na astmę można podzielić na osobnicze oraz środowiskowe. Do czynników osobniczych należą: predyspozycja genetyczna, alergia, nadreaktywność oskrzeli, płeć żeńska i rasa czarna. Czynnikami środowiskowymi, które mają wpływ na rozwój astmy u osób predysponowanych, są: alergeny występujące wewnątrz pomieszczeń (roztocze kurzu domowego, alergeny zwierząt domowych, grzyby pleśniowe i drożdżopodobne), alergeny środowiska zewnętrznego (np. pyłki roślin), czynniki zawodowe o działaniu uczulającym, dym tytoniowy, zanieczyszczenie powietrza atmosferycznego i wewnątrz pomieszczeń, zakażenia układu oddechowego, infestacje pasożytnicze, niski status społeczno-ekonomiczny i otyłość.
Konsultacja: prof. dr hab. med. Piotr Kuna