Najczęstsze zaburzenia psychiczne u osób starszych to zaburzenia lękowe oraz depresyjne. Leczenie zaburzeń lękowych u takich pacjentów wydaje się trudniejsze, ale może być równie efektywne jak u osób młodych.

CELE ARTYKUŁU

Po przeczytaniu artykułu Czytelnik powinien:

• znać kryteria rozpoznawania zaburzeń lękowych u osób w podeszłym wieku
• znać objawy charakterystyczne dla zaburzeń lękowych
• zalecić właściwe postępowanie diagnostyczne oraz lecznicze
• rozpoznać sytuację wymagającą skierowania pacjenta do specjalisty

Wprowadzenie

Odmienny obraz kliniczny zaburzeń lękowych u osób w wieku podeszłym oraz sygnalizowanie licznych skarg somatycznych przez chorych z tej grupy sprawiają, że rodzaj tych zaburzeń często pozostaje niezdiagnozowany i nieleczony. Tym bardziej istotne wydaje się szerzenie wiedzy na temat zaburzeń psychicznych u osób >65 r.ż. wśród lekarzy różnych specjalności, szczególnie lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej, którzy często jako pierwsi mają styczność z pacjentami cierpiącymi na zaburzenia lękowe.

Trafna diagnoza i odpowiednie leczenie są również ważne dla ograniczenia niekorzystnego wpływu zaburzeń nerwicowych na efektywność leczenia chorób współistniejących oraz ogólne funkcjonowanie chorego. Kolejnym istotnym elementem jest pogłębianie wiedzy na temat farmakoterapii w populacji geriatrycznej: interakcji lekowych, ograniczeń wynikających z działań niepożądanych czy różnicy w metabolizmie leków będącej następstwem fizjologicznego procesu starzenia się organizmu. Z tego względu leczenie zaburzeń lękowych u starszych pacjentów wydaje się trudniejsze, ale warto pamiętać, że może być ono równie efektywne jak u osób młodych.

Specyfika zaburzeń lękowych u pacjentów w podeszłym wieku

Postępujący od wielu lat proces starzenia się ludności Polski wyrażony m.in. przez wzrost średniej długości życia, zwiększenie grupy osób w wieku poprodukcyjnym (czyli mających co najmniej 65 lat), stanowi istotny proces społeczny będący przedmiotem zainteresowania specjalistów wielu dziedzin, w tym medycyny i zdrowia publicznego. W 2013 r. liczba ludności Polski wynosiła 38,5 mln, w tym około 5,7 mln stanowiły osoby w wieku ≥65 lat. Według prognoz Głównego Urzędu Statystycznego w 2050 r. liczebność tej grupy zwiększy się o 5,4 mln osób. Średnia długość życia mężczyzny będzie wynosić 81,1 lat (zwiększenie o 9 lat w stosunku do 2013 r.), kobiety zaś 87,5 lat (zwiększenie o 6,4 lat w stosunku do 2013 r.).

Ze względu na powyższe zmiany struktury demograficznej niezwykle ważne staje się szerzenie wiedzy na temat problematyki zaburzeń psychicznych wieku podeszłego wśród lekarzy różnych specjalności. Najczęściej obserwowanymi zaburzeniami psychicznymi ...