Podsumowanie

1. U chorych na DKRP istotnym czynnikiem jest prawidłowa ocena stopnia zaawansowania nowotworu, ponieważ parametr ten ma nie tylko znaczenie prognostyczne, ale również jest czynnikiem wpływającym na wybór właściwego postępowania terapeutycznego. W piśmiennictwie proponowane jest zastąpienie klasycznej dwustopniowej klasyfikacji VALSG (dotychczas powszechnie stosowana w klinice i w publikowanych danych literaturowych) klasyfikacją TNM.

2. Podstawową metodą leczenia chorych na DKRP (niezależnie od stopnia zaawansowania nowotworu) jest chemioterapia. Polega ona na podaniu czterech-sześciu cykli według schematów zawierających w składzie cisplatynę. Zalecenie dotyczy wszystkich chorych (niezależnie od wieku), jeżeli ich stan ogólny pozwala na przeprowadzenie takiego leczenia.

3. U chorych na DKRP radioterapia na obszar klatki piersiowej:

A. w przypadku OP powinna być rozpoczynana wcześnie (względem chemioterapii) i prowadzona według schematu przyspieszonej frakcjonacji dawki,

B. w przypadku UP powinna być prowadzona po zakończeniu chemioterapii, po uzyskaniu całkowitej lub częściowej odpowiedzi na leczenie.

4. U chorych na DKRP (zarówno w OP, jak i w UP), u których uzyskano całkowitą lub częściową odpowiedź na leczenie, zalecane jest przeprowadzenie profilaktycznego napromieniania mózgu.

Do góry