Od redakcji

prof. dr hab. n. med. Leszek Szewczyk

Klinika Endokrynologii i Neurologii Dziecięcej, III Katedra Pediatrii UM, Lublin

Cd. w numerze: Pediatria po Dyplomie 2012; 16 (5): 3

Szanowni Państwo,
Koleżanki i Koledzy!

Redakcja Pediatrii po Dyplomie prezentuje kolejny zeszyt w moim odczuciu zawierający wiele interesujących – z punktu widzenia teoretycznego i praktycznego – zagadnień.
Minisympozjum endokrynologiczno-diabetologiczne dotyczy najczęstszych problemów, z którymi na co dzień może się spotkać nie tylko endokrynolog czy diabetolog, ale każdy pediatra i lekarz rodzinny. Zespół białostocki (B. Głowińska-Olszewska i wsp.) przypomina zasady postępowania w cukrzycy typu 1 ustalone przez diabetologów dziecięcych oraz w skrócie przedstawia próby nowych sposobów prewencji i leczenia, które są w trakcie badań eksperymentalnych (zainteresowanym polecam także prace diabetologiczne w czasopismach Endokrynologia Pediatryczna i Endokrynologia, Diabetologia i Choroby Metaboliczne Wieku Rozwojowego). Innym częstym problemem endokrynologicznym jest niskorosłość, w której po (niespóźnionym!) zdiagnozowaniu niedoboru hormonu wzrostu istnieją szanse na podanie tego hormonu, podobnie jak w przypadkach dziewczynek z zespołem Turnera i dzieci z zespołem Pradera-Williego,a być może także dzieci urodzonych z IUGR, w ramach programu lekowego NFZ (A. Lecka-Ambroziak i wsp.). M. Ginalska-Malinowska przystępnie i naukowo przedstawia patomechanizm, diagnostykę i postępowanie lecznicze w zespole wrodzonego przerostu nadnerczy u noworodków, dzieci i nastolatków, co przyda się dla przypomnienia nie tylko pediatrom, ale i endokrynologom dziecięcym.
Poza artykułami typowo endokrynologicznymi zeszyt zawiera prace przeglądowe i kazuistyczne dotyczące interesujących problemów diagnostyczno-leczniczych. J. Popielska i M.Marczyńska przedstawiają przegląd najczęstszych parazytoz, głównie przewodu pokarmowego. Moje wieloletnie doświadczenie pediatryczne wskazuje, że u dzieci dotyczą one więcej niż 10% populacji, jak to sugerują również autorki. Warto pogłębić wiedzę związaną z chorobami pasożytniczymi, aby ułatwić ich rozpoznawanie.
Z kolei w ramach problemów nefrologicznych A. Urzykowska przybliża nam zasady i proces dializowania otrzewnowego oraz zalety i problemy związane z prowadzeniem tego typu leczenia w warunkach domowych, zaś J. Rubik podaje wskazania i przeciwwskazania do stosowania oraz opisuje technikę wykonywania biopsji nerki.
Etapy powstawania pleuropneumonii, objawy wskazujące na jej podejrzenie oraz zasady postępowania ogólnego i miejscowego (tj. drenaż opłucnej) prezentują A. Strzelak i J. Jaworska.
E. Jelonek i K. Graff zwracają uwagę na te elementy diagnostyki i ostrożnego postępowania rehabilitacyjnego z dzieckiem z wrodzoną łamliwością kości, o których „każdy pediatra wiedzieć powinien”.
Lekturę zeszytu uatrakcyjnia prezentacja przypadków, z którymi może się spotkać każdy pediatra i lekarz rodzinny, mianowicie podejrzenie mucowiscydozy z problemami interpretacji testu potowego (D. Sands) oraz postępowanie z dzieckiem z żółtaczką i niedokrwistością (A. Adamowicz- Salach i wsp.).

Z życzeniami interesującej lektury
i złotojesiennymi pozdrowieniami,

Do góry