Small 26631

Tabela 3. Korzyści i niedostatki leczenia zakażenia dolnego odcinka układu moczowego antybiotykiem (np. cefiksymem)

Small 26715

Tabela 4. Wskazówki kliniczne do wyboru leczenia empirycznego w zakażeniach układu moczowego u dzieci

Cefiksym jako cefalosporyna III generacji raczej nie jest wskazany jako lek pierwszego rzutu w zakażeniach dolnego odcinka układu moczowego. Polskie zalecenia pozostawiają możliwość zastosowania cefalosporyn w takiej sytuacji włącznie z penicylinami półsyntetycznymi. Natomiast według EAU antybiotyki β-laktamowe ani doustne cefalosporyny nie są lekami, które powinny być stosowane w tym wskazaniu na początku leczenia.47 Cefalosporyny III generacji, w tym cefiksym, wykazują dobrą aktywność wobec Gram(-) czynników etiologicznych zakażeń układu moczowego. Tylko 5% spośród wyizolowanych bakterii było opornych na tę grupę antybiotyków.48 W innym badaniu oceniano skuteczność między innymi cefiksymu wobec patogenów opornych na wiele leków, w tym na fluorochinolony. Wykazano, że cefiksym jest aktywny wobec większości czynników etiologicznych opornych na fluorochinolony. Niestety, tylko około 20% szczepów ESBL(+) pozostaje wrażliwych na cefiksym.49 Decyzję o podaniu antybiotyku należy podjąć indywidualnie, biorąc pod uwagę stan kliniczny, pewność lokalizacji oraz wywiad chorobowy sugerujący powikłane ZUM (flora nietypowa, wada wrodzona).

W tabeli 3 podano korzyści i niedostatki leczenia zakażenia dolnego odcinka układu moczowego antybiotykiem (np. cefiksymem), a w tabeli 4 zaprezentowano wskazówki kliniczne, którymi można kierować się przy wyborze terapii tych zakażeń u dzieci.

Podsumowanie

Podsumowując artykuł dotyczący zasad leczenia u dzieci zakażeń układu moczowego ograniczonych do jego dolnego odcinka, należy stwierdzić, że przy planowaniu tego leczenia mamy do wyboru dość szeroką gamę chemioterapeutyków i antybiotyków. Nie ma zbyt wielu nowych substancji i jesteśmy zmuszeni opierać się na sprawdzonym zestawie leków. Nowościami są nowe formy recepturowe dostosowane do dzieci <5 roku życia. Wybór leku rozpoczynającego leczenie opiera się na objawach klinicznych, wywiadzie chorobowym oraz dostępności preparatów. Wynika z tego, że terapia może być szyta na miarę każdego dziecka. Postępowanie lekarza POZ powinno uwzględnić indywidualne dobro chorego, ale także świadomość rosnącej antybiotykooporności flory bakteryjnej nawrotowych i powikłanych zakażeń układu moczowego.

Do góry