Słowo wstępne

Słowo wstępne

prof. dr hab. n. med. Jarosław Peregud-Pogorzelski

Redaktor Naczelny

Small peregud pogorzelski 1 opt

prof. dr hab. n. med. Jarosław Peregud-Pogorzelski

Szanowni Państwo, Koleżanki i Koledzy!

Przekazujemy Państwu kolejny interesujący numer „Pediatrii po Dyplomie”. Nie mam wątpliwości, że zamieszczone w nim artykuły okażą się bardzo oczekiwane z uwagi na poruszane w nich problemy. Kilka z nich wymaga szczególnej rekomendacji.

Węzły chłonne są jednym z trzech narządów krytycznych w odpowiedzi immunologicznej organizmu. Dlatego tak często dochodzi do ich powiększenia budzącego niepokój rodziców. W artykule „Algorytm postępowania u dzieci z powiększonymi węzłami chłonnymi” bardzo przejrzyście przedstawiono, jak należy postępować z tą grupą pacjentów.

Zachęcam także do zapoznania się z omówieniem „Wytycznych American Academy of Pediatrics dotyczących zapobiegania grypie i jej kontroli w sezonie 2018/2019”. Jedno z zaleceń jest skierowane do pediatrów, którzy powinni szybko identyfikować pacjentów z prawdopodobnym rozpoznaniem grypy, aby można było rozpocząć terapię przeciwwirusową. Najlepsze efekty przynosi leczenie zastosowane w ciągu 48 godzin od początku objawów. Powinno się je również rozpatrzyć w późniejszym okresie, jeśli dziecko jest w złym stanie ogólnym lub należy do grupy ryzyka ciężkiego przebiegu grypy.

Nieprawidłowy sen ma negatywne konsekwencje zdrowotne. U dzieci są one szczególnie związane z rozwojem intelektualnym i emocjonalnym. Leczenie zaburzeń snu może poprawić jakość życia całej rodziny i kontrolę współistniejących chorób. Kilka prostych pytań dotyczących snu zadanych dziecku i jego rodzicom podczas wizyty w gabinecie pediatry może stanowić skuteczną metodę przesiewową wykrywającą zaburzenia snu. O tym, jak niedoceniany i ważny jest to problem, piszą autorzy artykułu „Zaburzenia snu u dzieci”.

Warto również zapoznać się z artykułem „Małopłytkowość u dziecka na przykładzie małopłytkowości immunologicznej”, w którym przedstawiono algorytm postępowania u dziecka ze zmniejszoną liczbą płytek.

Omdlenia w praktyce pediatrycznej to powszechny problem kliniczny. Stanowią 1-3% wszystkich zgłoszeń na szpitalne oddziały ratunkowe. Na podstawie danych z piśmiennictwa szacuje się, że około 15% osób poniżej 18 roku życia przynajmniej raz doświadczyło epizodu omdlenia. W artykule „Omdlenia u dzieci” przedstawiono prosty algorytm postępowania z pacjentami, u których wystąpił epizod omdlenia. Opiera się on na 4 podstawowych elementach: wywiadzie dotyczącym okoliczności napadu, wywiadzie rodzinnym, badaniu przedmiotowym i zapisie EKG. Uzyskanie dodatnich objawów alarmowych (tzw. czerwonych flag) na którymkolwiek etapie wstępnej diagnostyki upoważnia nas do skierowania pacjenta do kardiologa dziecięcego.

Z okazji zbliżających się świąt Bożego Narodzenia życzę Państwu, by w tym szczególnym dla nas roku upłynęły one w gronie rodzinnym, w atmosferze miłości i spokoju.

Serdecznie zapraszam Państwa do lektury.

Do góry