Neuralgia
Neurologiczny ból twarzy i porażenie Bella (zazwyczaj jednostronne porażenie nerwu twarzowego) są charakterystyczne dla boreliozy i mogą skłaniać pacjenta do szukania pomocy u lekarza dentysty.
Opis przypadku
Do Centralnego Ambulatorium Uniwersyteckiej Kliniki Stomatologicznej w Krakowie zgłosiła się 29-letnia pacjentka z symptomami zaburzeń czynnościowych układu ruchowego narządu żucia. Pacjentka zgłaszała następujące objawy: ostry ból w prawym stawie skroniowo-żuchwowym, tępy ból okolicy mięśni żwaczy w trakcie jedzenia, obustronne bóle głowy oraz ból szyi. Z kwestionariusza osobowego wynikało, że pacjentka ma podwyższone ryzyko depresji. W trakcie omawiania przyczyn tego stanu przyznała, że od kilku lat ma problemy ze zdrowiem i czuje się z roku na rok coraz gorzej. Złe samopoczucie po raz pierwszy wystąpiło cztery lata wcześniej, podczas wakacji, kiedy pojawił się u niej obrzęk stawu kolanowego. Po zakończeniu terapii dotyczącej stawu kolanowego zaczęła cierpieć na bóle głowy, zdiagnozowane jako migreny. Dodatkowo pojawiały się bóle napięciowe głowy, sztywnienie i bóle szyi oraz dolegliwości dotyczące układu ruchowego narządu żucia. Stosowane leki nie przynosiły efektu. Badanie przedmiotowe układu ruchowego narządu żucia ujawniło lekką wrażliwość mięśni żwaczy, co nie było adekwatne do zgłaszanych dolegliwości. Pacjentka została skierowana na badania serologiczne, które ujawniły boreliozę. Dalszą diagnostykę i leczenie poprowadzono w Klinice Chorób Zakaźnych. Po zastosowaniu celowanej antybiotykoterapii objawy zgłaszane przez pacjentkę ustąpiły.
Podsumowanie
Boreliozę należy uwzględnić również w diagnostyce zaburzeń czynnościowych układu ruchowego narządu żucia. Potwierdzenie wystąpienia tego wieloukładowego schorzenia jest możliwe na podstawie usystematyzowanej i precyzyjnej historii choroby, a także dzięki dokładnie przeprowadzonym badaniom klinicznym. Lekarz dentysta może być pierwszym, który zdiagnozuje u stomatologicznego pacjenta boreliozę.
Dr hab. med. Jolanta Pytko-Polończyk, prof. UJ
Dr hab. med. Jolanta Pytko-Polończyk, prof. UJ
Zakład Stomatologii Zintegrowanej Instytutu Stomatologii UJ CM
Borelioza jest najczęstszą chorobą odkleszczową. W Polsce rejonem endemicznym jest północna część kraju (województwa: podlaskie, warmińsko-mazurskie, zachodniopomorskie), lecz w ostatnich latach szczególny wzrost zachorowań odnotowano w województwach śląskim i małopolskim. Obraz kliniczny tej wielonarządowej choroby wiąże się z zajęciem skóry, stawów, układu nerwowego i serca. Nierozpoznana i nieleczona odpowiednio wcześnie, może prowadzić do nieodwracalnych, zaawansowanych stadiów, w tym śmiertelnych.
Należy podkreślić, że kliniczna manifestacja boreliozy w stawach skroniowo-żuchwowych może dawać objawy analogiczne do zaburzeń czynnościowych układu ruchowego narządu żucia. Objawy te mogą skutkować błędnym rozpoznaniem i nieodpowiednim planem leczenia. Rozróżnienie boreliozy od zaburzeń czynnościowych układu ruchowego narządu żucia jest możliwe na podstawie usystematyzowanej i precyzyjnej historii choroby oraz dokładnie przeprowadzonych badań klinicznych.