Radiologia

Obrazowanie CBCT w endodoncji

Dr n. med. Marcin Pasierbiński

Rentgen Stomatologiczny, Lublin

Adres do korespondencji: Marcin Pasierbiński, e-mail: rtglublin@gmail.com

Badania radiologiczne są najważniejszym rodzajem badań diagnostycznych podczas leczenia endodontycznego. Najczęściej wykonuje się zdjęcia rtg wewnątrzustne w celu oceny oraz kontroli prowadzonego leczenia. Niestety ten rodzaj rentgenodiagnostyki jest szczególnie obciążony błędami wynikającymi z ułożenia oraz posiada liczne ograniczenia, które omówiono szczegółowo w poprzedniej części artykułu. Ponieważ badania tomograficzne wykorzystują podstawy matematyczne, a nie geometryczne, nie podlegają tym samym ograniczeniom, co radiografia wewnątrzustna.


CBCT jest obecnie najlepszym badaniem radiologicznym umożliwiającym postawienie diagnozy i ustalenie planu leczenia w endodoncji i ma już solidnie udokumentowane w tym kierunku podstawy naukowe. Nakata i wsp. udowodnili, że dzięki CBCT można uwidocznić zmiany okołowierzchołkowe wokół zębów leczonych oraz nieleczonych endodontycznie, które były niewidoczne na zdjęciach okołowierzchołkowych.[1] Przebadani pacjenci zgłaszali dolegliwości bólowe, natomiast w badaniu klinicznym oraz na zdjęciach zębowych nie stwierdzano żadnych patologii. Lofthang-Hansen i wsp. w swoich badaniach dzięki obrazowaniu CBCT wykryli 38 proc. więcej zmian okołowierzchołkowych w porównaniu ze zdjęciami wewnątrzustnymi.[2] Estrela i wsp. przebadali 888 pacjentów z zainfekowanymi kanałami korzeniowymi i zauważyli, że częstość zobrazowanych zmian patologicznych wokół wierzchołka korzenia wynosi 17,6 proc. dla zdjęć pantomograficznych, 35,3 proc. dla zdjęć okołowierzchołkowych oraz 63,3 proc. dla badania CBCT.[3] Niestety, chociaż udowodniono wysoką czułość i skuteczność diagnostyczną tych badań, koszty sprzętu oraz jego obsługi nadal ograniczają ich zastosowanie w codziennej praktyce stomatologicznej.

Główne zalety obrazowania CBCT w endodoncji:

  • kompleksowa ocena jakości wypełnienia kanałów zębowych,
  • dokładne pomiary długości korzeni,
  • określenie liczby, położenia oraz kształtu korzeni i kanałów,
  • rozróżnienie nakładających się korzeni i kanałów,
  • ustalenie kierunku krzywizny oraz stopnia krzywizny korzeni i kanałów,
  • lokalizacja położenia wierzchołków korzeni w stosunku do struktur anatomicznych,
  • lokalizacja perforacji oraz złamanych narzędzi kanałowych,
  • rozróżnienie wewnętrznej i zewnętrznej resorpcji korzenia,
  • lokalizacja ciał obcych w następstwie przepchnięcia materiału,
  • określenie stopnia i kierunku złamań lub resorpcji korzenia.
Do góry