Endodoncja
Leczenie perforacji korzenia zęba z użyciem materiału MTA – opis przypadków
Lek. dent. Małgorzata Płatek-Kopeć1
Lek. dent. Bartłomiej Kopeć2
Perforację definiuje się jako przerwanie ciągłości tkanek twardych zęba, które doprowadza do komunikacji z ozębną. Najczęstsze przyczyny to próchnica, resorpcja patologiczna oraz czynniki jatrogenne – powikłania podczas wykonywania leczenia endodontycznego.[1] Wyróżniamy dwa typy perforacji: koronowe, lokalizujące się najczęściej w dnie komory miazgi, będące wynikiem pracy wiertłem, oraz korzeniowe, które powstają podczas pracy narzędziami endodontycznymi, w szczególności stalowymi z tnącym końcem.[2] Ten drugi typ powikłania najczęściej stanowi wskazanie do ekstrakcji zęba lub innej formy leczenia chirurgicznego, takiego jak resekcja wierzchołka korzenia, hemisekcja, radektomia. Wiąże się to z dużym stresem dla pacjenta i lekarza, z powodu jatrogennego powstania perforacji.
Rozwój endodoncji sprawił, że istnieją różne możliwości zamykania perforacji, co w wielu przypadkach pozwala na kontynuację leczenia endodontycznego i uniknięcie ekstrakcji zęba. Jednym z materiałów stosowanych do zamykania perforacji jest Mineral Trioxide Aggregate (MTA). Charakteryzuje się on działaniem zębinotwórczym, cementotwórczym i kościotwórczym.[2,3] Jest biokompatybilny, ma dużą wytrzymałość mechaniczną, nie rozpuszcza się w płynie tkankowym, wykazuje działanie antybakteryjne i przeciwgrzybicze.[2,3]
Metoda postępowania
Zamknięcie perforacji wymaga dużej precyzji, dobrej widoczności pola zabiegowego oraz ścisłego przestrzegania zasad aseptyki i antyseptyki przez cały czas zabiegu. Z tego powodu procedura ta powinna być przeprowadzona z użyciem koferdamu oraz mikr...
Przypadek 1
Pacjentka, lat 38, została skierowana do Uniwersyteckiej Kliniki Stomatologicznej w Krakowie przez leczącego ją lekarza z powodu perforacji korzenia zęba 25 (ryc. 1). Przeprowadzono zabieg zamknięcia perforacji materiałem MTA, zgodnie z przedstawi...
