Autorki przedstawiają ważny problem dotyczący zapobiegania próchnicy u dzieci do 2. r.ż. w formie zaleceń higienicznych i dietetycznych.

Poprzez próchnicę wczesnego dzieciństwa (ECC, early childhood caries) rozumiemy obecność jednego lub większej liczby zębów z próchnicą, usuniętych z jej powodu lub wypełnionych u dziecka przed ukończeniem 6. r.ż.[1,2] W Polsce ponad połowa trzylatków ma ubytki próchnicowe, a średnio próchnicą objęte są trzy zęby. Znaczącym problemem jest bagatelizowanie przez rodziców odbycia pierwszej wizyty adaptacyjnej oraz zgłaszanie się z dzieckiem do gabinetu, dopiero gdy zachodzi potrzeba leczenia. Wiele badań[3-8] wskazuje, że ponad 40 proc. opiekunów nie wie, kiedy należy rozpocząć dbanie o higienę jamy ustnej dziecka. Wyniki badań przeprowadzonych we wrocławskich żłobkach pokazują, że ponad połowa dzieci (61,6 proc.) w wieku 26 miesięcy nie odwiedziła dotychczas dentysty,[9] a łódzkie badania, że 74 proc. rodziców zwlekało z pierwszą wizytą do 3. r.ż. dziecka i tylko u 40 proc. ankietowanych powodem była kontrola stanu jamy ustnej, a nie potrzeba lecznicza.[10]