Stomatologia zachowawcza

Materiały stosowane do przykrycia bezpośredniego miazgi – przegląd piśmiennictwa

Lek. dent. Ewelina Pszeniczna-Saj

Dr n. med. Dorota Bader-Orłowska

Katedra i Zakład Stomatologii Zachowawczej i Dziecięcej Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu

Adres do korespondencji: Lek. dent. Ewelina Pszeniczna-Saj, Katedra i Zakład Stomatologii Zachowawczej i Dziecięcej Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu, ul. Krakowska 26, 50-425 Wrocław, e-mail: ewelina07@gmail.com

Zachowanie żywej i zdrowej miazgi zęba jest bardzo korzystne i warunkuje utrzymanie go w jamie ustnej. Umożliwia to leczenie biologiczne. Konieczność leczenia endodontycznego powoduje duże osłabienie struktur zęba, potrzebę odbudowy protetycznej, a co za tym idzie – wysokie koszty zabiegu. Celem pracy jest przedstawienie materiałów wykorzystywanych do przykrycia bezpośredniego oraz omówienie ich skuteczności, tak aby zwiększyć prawdopodobieństwo sukcesu leczenia.

Przykrycie bezpośrednie to metoda zabezpieczenia zdrowej i żywej miazgi zęba, której ciągłość została przerwana na drodze mechanicznej lub w trakcie urazu.[1]

Leczenie to umożliwia zachowanie życiowych i biologicznych funkcji kompleksu miazgowego. Preparaty odontotropowe są umieszczane bezpośrednio w miejscach obnażenia, by pobudzić tworzenie zębiny reparacyjnej. Do standardowych preparatów wykorzystywanych w tym celu należą:

  • wodorotlenek wapnia,
  • MTA (mineral trioxide aggregate),
  • Biodentine,
  • TheraCal.


Powodzenie tego leczenia warunkują:

  • żywa i zdrowa miazga,
  • niewielkie jej obnażenie,
  • niewielkie i skąpe krwawienie oraz jego szybkie zatamowanie,
  • jałowe warunki pracy (koferdam),
  • korzystanie z optymalnych materiałów.


Obecnie nie uważa się, że obnażenie miazgi nie powinno być większe niż 1 mm2. Bardzo często w wyniku urazu zaopatrywana jest duża powierzchnia, a mimo to leczenie daje pozytywne efekty.[2-6]

Ogólna charakterystyka i porównanie materiałów

Materiały stosowane do przykrycia bezpośredniego powinny mieć duże właściwości bakteriobójcze, co wiąże się z silnie zasadowym pH. Powoduje to redukcję stanu zapalnego wywołanego przez drobnoustroje[7-9] oraz stymuluje miazgę do tworzenia zębiny reparacyjnej (mostu zębinowego).[10]

Przykrycie bezpośrednie miazgi stosuje się w zębach ze zdrową miazgą, której ciągłość została naruszona w wyniku szlifowania zęba lub złamania korony. Jest to również metoda z wyboru w przypadku pulpopatii odwracalnych, w których dolegliwości mijają po usunięciu tkanek objętych próchnicą.[11]

Bezpośrednie zabezpieczenie próchnicowo obnażonej miazgi daje mniejszy odsetek powodzeń niż w przypadku obnażenia mechanicznego lub w wyniku urazu.[12,13] Bakterie znajdujące się w ubytku próchnicowym mogą przenikać do miazgi i powodować stany zapalne.

W miejscu obnażonej miazgi pojawia się krwawienie, a jego zatamowanie ma duży wpływ na proces jej gojenia. Krwawienie utrzymujące się powyżej 10 minut może sugerować nieodwracalne zapalenie miazgi.[14]. W celu ograniczenia krwawienia należy użyć j...

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Ogólna charakterystyka i porównanie materiałów

Materiały stosowane do przykrycia bezpośredniego powinny mieć duże właściwości bakteriobójcze, co wiąże się z silnie zasadowym pH. Powoduje to redukcję stanu [...]

Wodorotlenek wapnia

Wodorotlenek wapnia został wprowadzony w 1920 roku[21] jako materiał do wypełniania kanałów korzeniowych, a w 1930 roku Hermann przedstawił go jako [...]

MTA (mineral trioxide aggregate)

Po raz pierwszy został zaprezentowany w 1990 roku w Loma Linda University w Kalifornii jako materiał do wstecznego wypełniania kanału po [...]

Biodentine

Aby wyeliminować niedoskonałości MTA, takie jak trudność aplikacji, długi czas twardnienia, trudność w uzyskaniu dobrej konsystencji i odpowiednich właściwości, pojawił się [...]

TheraCal

Jest to światłoutwardzalny podkład modyfikowany żywicą. Zawiera krzemian wapnia (cement portlandzki typu III), żywicę, komponenty pochłaniające promieniowanie rentgenowskie oraz pirogeniczną krzemionkę.[55] [...]

Systemy łączące

Systemy łączące wykorzystywane jako materiały do przykrycia bezpośredniego stały się bardzo popularne w latach 90. XX w.

Podsumowanie

Od czasu wprowadzenia do leczenia materiałów odontotropowych minęło wiele lat. Po raz pierwszy preparat Ca(OH) zastosował Hermann w 1920 roku w [...]
Do góry