Odbudowa ubytku powierzchni stycznej to codzienność w pracy lekarza dentysty. Przy odbudowie klasy II według Blacka największym wyzwaniem jest stworzenie ścisłego i anatomicznego punktu stycznego, który zapobiega przedostawaniu się pokarmu do przestrzeni międzyzębowych, chorobom przyzębia, migracji zębów oraz występowaniu próchnicy (ryc. 1, 2).[1] Prawidłowy punkt styczny jest niezbędny dla zachowania zdrowej brodawki międzyzębowej (ryc. 3, 4).[2] Uraz dziąsła można także zaobserwować, gdy na brodawkę międzyzębową zostanie wywołany zbyt duży nacisk przez nić dentystyczną podczas pokonywania oporu bardzo ścisłego punktu stycznego.[3] Przy odtwarzaniu ściany stycznej dwie cechy muszą być brane pod uwagę: ścisłość punktu stycznego oraz kontur jego powierzchni.[4] Siła kontaktu stycznego jest cechą indywidualną i zależy od cech danej osoby, rodzaju zęba oraz pory dnia.[5-7] Według wyników badań w tomografii komputerowej lepszy kształt ściany stycznej, spełniający wymogi morfologiczne i anatomiczne, uzyskuje się, wykorzystując formówki sekcyjne z pierścieniami, niż stosując formówki pierścieniowe ze standardowym napinaczem.[8,9]

Postęp w materiałoznawstwie i coraz większe oczekiwania estetyczne pacjentów doprowadziły do prawie całkowitego wyeliminowania amalgamatów i zastąpienia ich materiałami złożonymi. Odbudowując ubytek klasy II wg Blacka z użyciem amalgamatu, można u...

W ostatnich latach została stworzona alternatywa dla standardowych pasków i napinaczy Tofflemire’a. Stały się nią profilowane formówki częściowe i pierścienie, stanowiące kompletne systemy matrycowe. Ich prekursorami były separatory, które zostały...

Pierścienie pierwszej i drugiej generacji

Pierścienie można podzielić na dwie generacje: pierwszą i drugą. Obie rozsuwają zęby w zakresie ruchomości fizjologicznej, co pozwala na uzyskanie bardziej ścisłego punktu stycznego.[23] Technika osadzenia pierścienia w każdym z systemów jest podo...

Przykładami pierścieni należących do pierwszej generacji wykonanych ze stali nierdzewnej są: