Stomatologia dziecięca
Główne zagrożenia podczas procesu wymiany uzębienia
Dr n. med. Kamil Kaczorowski
Lek. dent. Natalia Kaczorowska
Uzębienie mleczne u 3-letniego dziecka cechuje się półkolistym kształtem łuków zębowych, występowaniem szpar pomiędzy mlecznymi zębami siecznymi, zgodnością górnej i dolnej linii pośrodkowej zębów siecznych z linią symetrii całej twarzy, przechwytywaniem zębów siecznych dolnych w 1/3 przez korony zębów siecznych górnych. W kolejnych latach życia dziecka dochodzi do spłycenia nagryzu, starcia koron zębów mlecznych, a linia za zębami trzonowymi zmienia przebieg z prostej na załamaną do przodu,[1] co stanowi przygotowanie do wymiany uzębienia.
Przygotowanie do wymiany uzębienia u dziecka to kluczowy czas powstawania nieprawidłowości pochodzenia zębowego. Z jednej strony wynika to z problemów z uzębieniem mlecznym, z drugiej wyrzynanie zębów stałych jest związane z możliwością zatrzymania w trakcie tego procesu, ektopowego wyrzynania lub występowania transpozycji.
W trakcie wymiany uzębienia należy zwrócić uwagę, czy występują:
- przedwczesna utrata zęba mlecznego,
- zęby przetrwałe,
- ankyloza zębów mlecznych,
- jednostronna utrata kła mlecznego,
- zęby nadliczbowe,
- wyrzynanie ektopowe,
- transpozycja,
- zęby zatrzymane.
Przedwczesna utrata zęba mlecznego
Przedwczesna utrata zęba mlecznego jest najczęściej skutkiem nieprawidłowej higieny i w efekcie zaawansowanej próchnicy. Może doprowadzić do przemieszczenia zębów sąsiednich, utrudnionego wyrzynania stałego następcy, przyczyniać się do powstawania wady zgryzu, zahamowania wzrostu wyrostków zębodołowych, problemów z wymową i żuciem.
Leczenie
W przypadku leczenia stomatologicznego, które obejmuje ekstrakcję zęba mlecznego przed okresem fizjologicznej eksfoliacji, należy skierować pacjenta na konsultację ortodontyczną. Dalsze postępowanie jest uzależnione m.in. od ilości miejsca (czy jest ona wystarczająca), umiejscowienia braku zębowego, ilości utraconych przedwcześnie zębów mlecznych, wieku pacjenta i jego współpracy.[2]
Zęby przetrwałe
Zgodnie z teorią zęby przetrwałe pozostają w jamie ustnej po przewidywanym okresie fizjologicznej utraty.[3] W warunkach prawidłowych po wykształceniu 3/4 korzenia zęba stałego powinien on zastąpić swojego poprzednika – niezależnie od stopnia zaawansowania resorpcji korzenia zęba mlecznego. Jeśli tak się nie stanie, dochodzi do zaburzenia drogi wyrzynania zęba stałego. Skutkuje to powstawaniem stłoczeń, nieprawidłowego położenia zęba stałego, zgryzu krzyżowego, wpływa również na występowanie zapalenia dziąseł.[2]
Leczenie
Należy zwrócić uwagę, że do ekstrakcji przystępujemy po potwierdzonej radiologicznie obecności zawiązka zęba stałego. Jeżeli zębom przetrwałym towarzyszy brak odpowiadających im zawiązków zębów stałych, konieczne jest skierowanie pacjenta na konsu...
