Przeglądasz archiwalną treść publikacji „Wielka Interna. Nefrologia” Zamów najnowsze wydanie
Podyplomie logo dark

Patofizjologia zaburzeń gospodarki kwasowo-zasadowej i strategia postępowania

Andrzej Brymora, Jacek Manitius

Wstęp

Zmiany stężenia jonów wodorowych i pH w płynach ustrojowych wpływają na aktywność enzymów wewnątrzkomórkowych i przemiany metaboliczne. Optymalne pH utrzymywane jest dzięki układom buforowym krwi i tkanek (najważniejszy jest bufor wodorowęglanowy krwi). Zgodnie z równaniem Hendersona-Hasselbacha pH krwi jest zależne od stosunku ciśnienia cząstkowego CO2 (PaCO2) do stężenia HCO3.

Najważniejsze jest ustalenie rodzaju zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej i jego przyczyny. Celem postępowania jest przede wszystkim usunięcie przyczyny zaburzeń równowagi kwasowo-zasadowej.

Rozpoznanie zaburzeń gospodarki kwasowo-zasadowej wymaga oznaczenia pH i PaCO2 krwi oraz stężenia wodorowęglanów. W interpretacji odchyleń trzeba uwzględnić stan kliniczny chorego i prawdopodobny mechanizm powstania zaburzenia.

Definicja i podział

Zaburzenia gospodarki kwasowo-zasadowej ogólnie dzielimy na:

  • oddechowe
  • metaboliczne
  • mieszane.

Kwasice i zasadowice

Kwasica metaboliczna to stan, którego przyczyną jest nadmiar jonów H+ pochodzących z kwasów nielotnych (egzo- bądź endogennych) lub niedobór HCO3.

Zasadowica metaboliczna to stan pierwotnego nadmiaru HCO3 lub utraty nielotnych kwasów endogennych.

Kwasica oddechowa (pierwotna hiperkapnia) polega na retencji CO2, czego przyczyną jest upośledzona wentylacja pęcherzykowa.

Zasadowica oddechowa (pierwotna hipokapnia) polega na utracie CO2 wskutek hiperwentylacji pęcherzykowej.

Mechanizmy kompensacji

W utrzymywaniu stałego pH krwi i płynów ustrojowych uczestniczą układy buforowe krwi i tkanek, płuca oraz nerki.

Zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej, których przyczyną są procesy metaboliczne, wywołują kompensacyjne zmiany oddechowe, zmierzające do normalizacji pH krwi.

Zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej, których przyczyną są patologie oddychania, powodują natomiast nasilenie lub zahamowanie tempa regeneracji HCO3 w nerkach. Łatwo wyliczyć zakres kompensacji konieczny do normalizacji pH (tab. 1).

Jeżeli kompensacja jest nieadekwatna (nie osiąga pożądanych wartości, tabela 1), pH krwi się zmienia, a zaburzenie równowagi kwasowo-zasadowej nie jest wyrównane.

W takim przypadku mówimy o mieszanych zaburzeniach równowagi kwasowo-zasadowej.

Mechanizm kompensacji oddechowej zaczyna działać jako pierwszy (w ciągu 15-30 min), natomiast kompensacja nerkowa osiąga maksymalną wydajność po 3-7 dniach.