Wstęp

Niepłodność stwierdza się u 10-15% par w wieku reprodukcyjnym. Za około połowę tych przypadków odpowiada czynnik męski.

Definicja

Definicja niepłodności przyjęta przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) stwierdza, że jest to niezajście w ciążę mimo regularnego współżycia bez stosowania środków antykoncepcyjnych przez 12 miesięcy. Jako regularne współżycie definicja ta określa co najmniej 3 w tygodniu stosunki seksualne zakończone wytryskiem nasienia do pochwy.

Podział

Definicja WHO implikuje dwie zasadnicze kategorie przyczyn niemożności poczęcia dziecka leżące po stronie mężczyzny:

• niemożność utrzymywania regularnych stosunków seksualnych
• brak zdolności zapładniającej nasienia.

Niemożność utrzymywania regularnych kontaktów seksualnych

Zaburzenia erekcji

Najczęstszą przyczyną niepłodności w tej kategorii są zaburzenia wzwodu. Określamy tak niemożność uzyskania erekcji wystarczającej do odbycia stosunku płciowego zakończonego wytryskiem w pochwie – w sytuacji, gdy popęd płciowy jest prawidłowy (inaczej bowiem rozpoznać należy zaburzenia libido – zob. niżej). Diagnostyka jest oparta na wywiadzie. Prosty i łatwy do zastosowania podział ciężkości zaburzeń wzwodu – czterostopniowa klasyfikacja Goldsteina – opiera się na dokonywanej przez pacjenta subiektywnej ocenie wzwodu w skali czterostopniowej (od całkowitej sztywności do zupełnego braku wzwodu). Często stosowanym kwestionariuszem jest International Index of Erectile Function w wersji uproszczonej (IIEF-5) – czyli 5 pytań o ocenę poszczególnych aspektów erekcji w skali od 1 do 5. Łączna liczba punktów 22-25 oznacza prawidłowe erekcje, zaś ≤21 – zaburzenia wzwodu.