Sposoby transmisji czynników infekcyjnych

Znajomość sposobów transmisji czynników infekcyjnych jest niezbędna do zrozumienia zasad dotyczących profilaktyki i kontroli zakażeń. W zaktualizowanych zaleceniach podkreśla się kluczowe rekomendacje oraz wskazuje środki ostrożności, które wdrożone do codziennej praktyki lekarskiej zapobiegają rozprzestrzenianiu się czynników infekcyjnych.

Wytyczne

Sposoby transmisji czynników infekcyjnych

lek. Aneta Popiel
lek. Ewa Starostecka
dr hab. n. med. Leszek Szenborn, prof. nadzw.

Katedra i Klinika Pediatrii i Chorób Infekcyjnych, Uniwersytet Medyczny im. Piastów Śląskich we Wrocławiu

Adres do korespondencji: dr hab. n. med. Leszek Szenborn, prof. nadzw., Katedra i Klinika Pediatrii i Chorób Infekcyjnych, Uniwersytet Medyczny im. Piastów Śląskich we Wrocławiu, ul. Chałubińskiego 2-2A, 50-368 Wrocław; e-mail: redakcja@medical-tribune.pl

Znajomość sposobów transmisji czynników infekcyjnych jest niezbędna do zrozumienia zasad dotyczących profilaktyki i kontroli zakażeń. W zaktualizowanych zaleceniach podkreśla się kluczowe rekomendacje oraz wskazuje środki ostrożności, które wdrożone do codziennej praktyki lekarskiej zapobiegają rozprzestrzenianiu się czynników infekcyjnych.

Wprowadzenie

Do podstawowych sposobów transmisji czynników infekcyjnych, którym można zapobiegać, stosując zasady profilaktyki i kontroli zakażeń, należą:

  • droga powietrzna (wydzieliny z dróg oddechowych w postaci drobnocząsteczkowych aerozoli przenoszą np. wirusy odry, ospy wietrznej, grypy oraz bakterie Mycobacterium tuberculosis)
  • droga kropelkowa (tak przenoszą się wirus grypy i adenowirusy, a wśród bakterii – Bordetella pertussis)
  • bezpośredni kontakt z zakażoną krwią, innymi płynami ustrojowymi oraz wydzielinami
  • pośredni kontakt przez zanieczyszczone materiały (stetoskopy, blaty w gabinetach lekarskich, klamki do drzwi) i ręce personelu medycznego.