OPIS PRZYPADKU

Do izby przyjęć kliniki dermatologii zgłosiła się 18-letnia uczennica liceum ogólnokształcącego ze wstępnym rozpoznaniem ustalonym przez lekarza POZ: pęcherzyca zwykła. Powodem wizyty u lekarza pierwszego kontaktu był nagły wysiew zmian pęcherzowych, które były zlokalizowane głównie na skórze twarzy, a pojedyncze pęcherze występowały również na grzbietach rąk (ryc. 1).

Pęcherze od początku ich powstania wypełnione były mętną, żółtawą treścią. Ich pokrywy były wiotkie, szybko pękały, a treść zasychała w żółtomiodowe strupy (ryc. 2), które dominowały w obrazie chorobowym.

Pacjentka zgłaszała nieznaczną bolesność i świąd skóry.

Biorąc pod uwagę objawy występujące u pacjentki, w rozpoznaniu różnicowym należy uwzględnić:

1. Pęcherzycę zwykłą (pemphigus vulgaris)

2. Zliszajcowacenie (impetiginisatio)

3. Nietypowy, mnogi objaw pierwotny w przebiegu kiły

4. Liszajec zakaźny (impetigo contagiosa)

Pęcherzyca zwykła jest chorobą o autoimmunologicznym podłożu, która nieleczona stanowi dla pacjenta istotne zagrożenie życia. Jej przyczyną są autoprzeciwciała skierowane przeciwko strukturom desmosomalnym i antygenom powierzchniowym keratynocytów...