Lekarz oskarżony ws. śmierci dziecka: to wyglądało na ospę, nie sepsę”,¹ „Sepsa była szybsza niż lekarze. Mała Martynka zmarła, bo objawy choroby zbagatelizowano”,² „3,5-miesięczną Lenę leczyli z przeziębienia. Zmarła na sepsę?”³ – to tylko niektóre tytuły artykułów z ostatnich miesięcy. Za każdą z tych spraw stoi olbrzymi dramat rodzin zmarłych dzieci oraz, co się w mediach pomija, dramat lekarzy, których czekają bardzo trudne lata: przesłuchania, oskarżenia, procesy, ostracyzm, zainteresowanie mediów, depresja, znaczne wydatki itd. Piszę o dramacie lekarzy, gdyż prokuratura (będąca również pod presją mediów) często oskarża wszystkich lekarzy albo nie tych, których trzeba. Przez cały ten czas lekarz zadaje sobie dwa pytania: „Czy można było tego uniknąć?” oraz „Czy mogłem zrobić coś więcej?”. Na pierwsze z nich postaram się odpowiedzieć.