Stomatologia interdyscyplinarna
Pacjent z niedoczynnością tarczycy w gabinecie (1)
Dr n. med. Marlena Trąbska-Świstelnicka
Schorzenie to implikuje wiele problemów, na które trzeba zwrócić uwagę podczas leczenia stomatologicznego
Przyjmując pacjentów zgłaszających się do gabinetu stomatologicznego, mamy obowiązek zbierania i uaktualniania wywiadu lekarskiego. Zawsze należy pytać o obecne i przebyte choroby ogólnoustrojowe i ich leczenie. Stomatolodzy często przywiązują zbyt małą wagę do bardzo powszechnych obecnie zaburzeń tarczycy. Należy pamiętać, że osoba udzielająca odpowiedzi na pytania może być świadoma występujących u niej zaburzeń zdrowotnych, ale równie dobrze może o nich nie wiedzieć. Dlatego wywiad nie może być jedynym źródłem wiedzy o zdrowiu i kondycji pacjenta. Każdy lekarz stomatolog powinien okresowo badać palpacyjnie tarczycę pacjentów, co pozwoli mu wstępnie wykryć odstępstwa od normy w jej budowie i pokierować do specjalisty. Zaburzenia czynności wydzielniczej tarczycy mają bezpośredni i pośredni wpływ na stan jamy ustnej oraz implikują z leczeniem stomatologicznym.
Budowa gruczołu
Tarczyca jest gruczołem wydzielania dokrewnego w kształcie motyla, umiejscowionym w przednio-dolnym odcinku szyi, pod chrząstką tarczowatą krtani. Jej waga waha się pomiędzy 30 a 60 g i może ulegać zmianie w wyniku zmian fizjologicznych, np. ciąży, i patologicznych, np. rozwijających się w niej guzów. Składa się z dwóch większych płatów prawego i lewego, połączonych cieśnią, często występuje również niewielki płat dodatkowy, nazywany płatem piramidowym. Jest on pozostałością przewodu tarczowo-językowego. Dla stomatologa istotne jest, by wiedzieć, że w przypadku pewnych zaburzeń rozwojowych tarczyca może być umiejscowiona w obrębie języka. W mniej więcej 75 proc. przypadków jest to główny i jedyny gruczoł tarczycowy. Umiejscowiony jest najczęściej u nasady języka za otworem ślepym. Mówi się wówczas o tarczycy językowej, tarczycy ektopowej lub wolu językowym.
