Metoda pomocna w uzyskaniu poprawy efektów leczenia schorzeń jamy ustnej, szczególnie tych ze wskazaniem do antybiotykoterapii

Terapia fotodynamiczna (ang. photodynamic therapy – PDT) jest nowoczesną formą leczenia wykorzystującą związki światłoczułe, tzw. fotouczulacze, które po ekspozycji na światło o odpowiedniej długości fali wywołują efekt cytotoksyczny. Metoda ta jest przede wszystkim wykorzystywana w leczeniu wybranych nowotworów (głównie wczesnych) oraz stanów przednowotworowych. Pozytywne skutki stosowania fototerapii obserwowane są także w leczeniu schorzeń błon śluzowych i skóry, np. liszaja płaskiego czy trądziku młodzieńczego.[1] W ostatnim czasie coraz większe zainteresowanie wzbudza terapia aPDT (ang. antimicrobial photodynamic therapy – antybakteryjna terapia fotodynamiczna), która wykorzystywana jest do eradykacji patogennych drobnoustrojów: bakterii, wirusów, grzybów i pierwotniaków. Znalazła ona zastosowanie np. w sterylizacji krwi i produktów krwiopochodnych, a także w leczeniu infekcji w takich dziedzinach medycyny jak dermatologia, ginekologia, laryngologia, urologia i od niedawna również stomatologia.

Jak działa aPDT?

Terapia fotodynamiczna w postępowaniu przeciwbakteryjnym polega na wybarwianiu komórek bakterii za pomocą fotouczulacza (w stomatologii najczęściej wykorzystywane są w tym celu błękit metylenowy lub błękit toluidyny), a następnie naświetlaniu ich ...