Porównanie skuteczności analgetycznej i miorelaksacyjnej magnetostymulacji i magnetoledoterapii u pacjentek z zaburzeniami układu stomatognatycznego

Wprowadzenie

Jednym z czynników etiologicznych zaburzeń układu stomatognatycznego (US) jest nadmierne napięcie i aktywność mięśni powiązane z długotrwałym niefizjologicznym obciążeniem tkanek tego układu. Elementem wywołującym tego typu stan są czynniki stresogenne. Dolegliwości bólowe w obrębie mięśni narządu żucia są drugą co do częstości po bólach zębów przyczyną zgłaszania się pacjentów do lekarza stomatologa.[1] Ze względu na ciągle zwiększający się odsetek takich pacjentów uzasadnione staje się poszukiwanie nowych metod zwalczania bólu i zwiększonego napięcia mięśniowego US.

Współczesna fizykoterapia umożliwia zastosowanie równocześnie dwóch czynników fizykalnych. Dzięki temu walka z dolegliwościami bólowymi może okazać się skuteczniejsza. W stomatologii w celach leczniczych coraz częściej wykorzystywane są formy terapii fizykalnej, takie jak wolnozmienne pole magnetyczne, światło czy czynniki skojarzone.

Dotychczas ukazał się szereg prac potwierdzających skuteczność stosowania tego typu leczenia w stomatologii.[2-4]

Cel, materiał i metoda

Celem pracy było zbadanie skuteczności analgetycznej i miorelaksacyjnej magnetostymulacji i magnetoledoterapii u pacjentek z zaburzeniem układu stomatognatycznego pochodzenia miogennego.

Badania przeprowadzono w grupie 52 kobiet zgłaszających dolegliwości bólowe US oraz sztywność mięśniową w obrębie twarzy. Pacjentki zostały poddane diagnostyce manualnej i instrumentalnej (elektromiografia powierzchowna mięśni żwaczy – sEMG, ocena...