Rak endometrium jest najczęściej występującym nowotworem żeńskiego układu rozrodczego w Europie i Ameryce Północnej. Warto zaznaczyć, że w Polsce odnotowuje się największe ryzyko zachorowania na raka endometrium spośród wszystkich państw członkowskich Unii Europejskiej. Polska znajduje się również w niechlubnej czołówce krajów Unii Europejskiej pod względem umieralności na ten nowotwór. W swoim opracowaniu Dyba i wsp. stwierdzili jedynie w Czarnogórze i na Łotwie większe ryzyko zgonu z powodu raka endometrium¹.

W ciągu ostatnich 30 lat częstość występowania raka endometrium wzrosła w większości krajów na świecie². Za główną przyczynę wzrostu zachorowań na ten nowotwór uważa się epidemię otyłości. Obecnie nadwagę (wskaźnik masy ciała [BMI – body mass index] 25-29,9 kg/m²) i otyłość (BMI ≥30 kg/m²) stwierdza się u odpowiednio 35% i 16% dorosłych mieszkańców Europy³. Otyłość jest jednym z najważniejszych czynników ryzyka rozwoju raka endometrium. Dane wskazują, że 57-80% pacjentek, u których rozpoznano ten nowotwór, cierpi na nadwagę lub otyłość^4,5. Ryzyko zachorowania na raka endometrium rośnie wykładniczo wraz ze wzrostem BMI. Każdy wzrost BMI o 5 jednostek zwiększa ryzyko wystąpienia raka endometrium o 50%⁶. Tym samym u pacjentek z BMI 42 kg/m² prawdopodobieństwo zachorowania na raka endometrium jest blisko 10-krotnie większe niż u kobiet z prawidłową masą ciała⁷.

Podtypy raka endometrium

Na początku lat 80. XX wieku Bokhman przedstawił kliniczny podział raków endometrium na 2 typy:

• typ I – raki endometrioidalne wysoko- i średniozróżnicowane (G1/G2)
• typ II – raki endometrioidalne niskozróżnicowane (G3) oraz raki nieendometrioidalne (surowicze, jasnokomórkowe, niezróżnicowane, mięsakoraki i inne rzadkie typy histologiczne).

Według Bokhmana rozwój raka endometrium typu I jest uzależniony od ekspozycji na estrogeny, która nie jest zrównoważona przez działanie progesteronu. Ten typ nowotworu występuje głównie u otyłych pacjentek. Natomiast typ II rozpoznawany jest głównie u starszych kobiet i dotąd był uznawany za estrogenoniezależny⁸, jednakże nowe badania wskazują, że ekspozycja na estrogeny jest także związana z rozwojem raków endometrium typu II. W metaanalizie obejmującej ponad 14 000 chorych na raka endometrium potwierdzono, że ekspozycja na estrogeny odgrywa również rolę w rozwoju raków typu II. Ponadto w obu grupach jednym z głównych czynników ryzyka wystąpienia raka była otyłość⁹.