Powikłania cukrzycy

Najważniejsze powikłania makroangiopatyczne w cukrzycy typu 2

dr n. med. Agnieszka Majer-Łobodzińska

Klinika Endokrynologii, Diabetologii i Leczenia Izotopami, Uniwersytet Medyczny im. Piastów Śląskich we Wrocławiu

Adres do korespondencji:

dr n. med. Agnieszka Majer-Łobodzińska

Klinika Endokrynologii, Diabetologii i Leczenia Izotopami

Uniwersytet Medyczny im. Piastów Śląskich

ul. Wybrzeże Ludwika Pasteura 4, 50-367 Wrocław

e-mail: egnieszka.majer85@gmail.com

  • Powikłania makroangiopatyczne jako najczęstsza przyczyna zgonów, hospitalizacji i niesprawności wśród chorych na cukrzycę
  • Najważniejsze powikłania makroangiopatyczne w przebiegu cukrzycy typu 2: choroba naczyń wieńcowych, mózgowych i tętnic obwodowych
  • Prewencja powikłań makroangiopatycznych – leczenie hipoglikemizujące i leczenie współistniejących patologii: nadciśnienia tętniczego, dyslipidemii, otyłości, nikotynizmu

Szacuje się, że ponad 3 mln Polaków (nawet 9% ludności) choruje na cukrzycę. Jedna czwarta tych osób nie ma świadomości choroby. Wraz ze wzrostem zapadalności na cukrzycę i wydłużeniem życia chorych zwiększyła się też istotnie częstość występowania powikłań tej choroby i konieczność mierzenia się z nimi w praktycznie każdym gabinecie lekarskim. Zaburzenia metaboliczne narastające wraz z czasem trwania cukrzycy rozwijają się stopniowo, początkowo nie powodując niepokojących objawów klinicznych. Skryty i bezobjawowy przebieg choroby sprawia, że w momencie jej rozpoznania u prawie połowy chorych obecne są powikłania, a wraz z długością trwania cukrzycy ryzyko ich rozwoju rośnie. Przewlekła hiperglikemia prowadzi do uszkodzenia i zaburzenia czynności licznych narządów, m.in. układu krążenia, serca, nerek, mózgu, nerwów, narządu wzroku. W 1999 r. American Heart Association (AHA) uznało cukrzycę za chorobę układu krążenia. Powikłania makroangiopatyczne, które prowadzą do rozwoju powikłań sercowo-naczyniowych, są jednym z najważniejszych problemów współczesnej diabetologii.

Definicja i patogeneza makroangiopatii

Makroangiopatia cukrzycowa to termin stosowany w odniesieniu do powikłań naczyniowych obejmujących naczynia tętnicze dużego i średniego kalibru, związanych głównie z przyśpieszonym rozwojem miażdżycy. Jest efektem typowych dla cukrzycy zaburzeń metabolicznych (hiperglikemia, insulinooporność, towarzyszące zaburzenia lipidowe), które przez bezpośrednie działanie na ścianę naczynia i w drodze różnych mechanizmów pośrednich skutkują jej uszkodzeniem.

Patomechanizm późnych powikłań cukrzycowych jest skomplikowany, wieloczynnikowy i nie został jeszcze dobrze poznany. Predyspozycja do rozwoju późnych powikłań cukrzycowych jest indywidualna – uwarunkowana genetycznie – i determinuje dynamikę ich r...

Obraz miażdżycy w cukrzycy

Miażdżyca i jej pochodne nie zawsze kojarzone są jednoznacznie z cukrzycą, ponieważ występują także u osób bez zaburzeń gospodarki węglowodanowej. Cukrzyca jest jednak katalizatorem miażdżycy: powoduje, że zmiany miażdżycowe rozwijają się wcześnie...

Do góry