Od redakcji

Wstęp

Prof. dr n. med. Piotr Andziak

Klinika Chirurgii Ogólnej i Naczyniowej Centralnego Szpitala Klinicznego MSW, Warszawa

Chirurgia po Dyplomie 2013; 8 (1): 1

Szanowni Państwo,
drogie Koleżanki i Koledzy!

Trudno w tym artykule wstępnym nie pisać o czymś, o czym wszyscy mówią i piszą od kilku tygodni. Sędzia Tuleya ogłosił wyrok w sprawie kardiochirurga, doktora G. Wyrok skazujący, co prawda jeszcze nieprawomocny, nie pozostawia wątpliwości co do winy oskarżonego. Wyrok dotyczył jednak jedynie zarzutów korupcyjnych i na tym skupiły się komentarze polityków i dziennikarzy. Zapomniano o znacznie ważniejszym problemie związanym ze sprawą dr. G. – o zapaści polskiej transplantologii, jaka miała miejsce po jego aresztowaniu i nagłośnieniu nieprawdziwych oskarżeń o nieprawidłowościach przy pobieraniu i przeszczepianiu narządów. Warto przypomnieć, że nieodpowiedzialne opinie i komentarze na wiele lat sparaliżowały dobrze działający w Polsce program przeszczepiania narządów. Dopiero ostatnie lata przywróciły dobrą kondycję polskiej transplantologii.

Od 1 stycznia bieżącego roku w szpitalach i przychodniach mamy do dyspozycji elektroniczny system weryfikacji uprawnień świadczeniobiorców. Celem tego systemu jest umożliwienie stałej kontroli uprawnień chorych trafiających do lekarza. Z informacji znajdujących się na stronie Narodowego Funduszu Zdrowia wynika, że – zgodnie z przewidywaniami Funduszu – w pierwszych dniach działania eWUŚ, mimo dużego obciążenia, system funkcjonował sprawnie i bez zakłóceń, odpowiadając bez problemu na ponad 3 mln pytań o uprawnienia pacjentów dziennie. W ciągu pierwszych dziewięciu dni świadczeniodawcy wysłali do eWUŚ łącznie ponad 19 mln pytań, sprawdzając w systemie około 12,5 mln osób. Koszty przygotowania i wdrożenia systemu szacuje się na 130 mln złotych. Czy jednak nakłady na wdrożony system zostaną zrównoważone przez spodziewane korzyści? Według danych szacunkowych w Polsce jedynie 1% obywateli nie posiada uprawnień do bezpłatnego leczenia w publicznych placówkach opieki zdrowotnej. Nie zmienia to jednak faktu, że osoby te i tak zawsze będą leczone, ponieważ nikt nie odmówi pomocy choremu tylko dlatego, że nie jest on ubezpieczony. Czy zatem uzasadnione było przeznaczenie tak znacznej sumy na potrzeby weryfikacji uprawnień do leczenia tak małej liczby osób?

W zeszycie, który Państwo otrzymujecie, przygotowaliśmy artykuły zróżnicowane tematycznie. Ważna z praktycznego punktu widzenia jest praca omawiająca zasady postępowania z chorymi z obrzękami chłonnymi. Autorzy w jasny i przejrzysty sposób przedstawiają przyczyny oraz zasady rozpoznawania obrzęków chłonnych. Leczenie chorych z takimi obrzękami należy do najtrudniejszych zagadnień w chirurgii naczyniowej, nie dysponujemy bowiem skutecznymi metodami postępowania zachowawczego ani skutecznymi metodami chirurgicznymi. Zwracam Państwa uwagę na doniesienia poświęcone problematyce rozpoznawania i leczenia chorób żołądka. Omówiono w nich przyczyny i sposoby leczenia zaburzeń motoryki żołądka oraz zespoły poresekcyjne. Prace te są bardzo ważne z praktycznego punktu widzenia, ponieważ poruszają zagadnienia dość egzotyczne dla większości chirurgów wykształconych w ostatnich latach. Chirurgia żołądka to obecnie operacje wykonywane z powodu raka żołądka lub powikłań choroby wrzodowej. Możliwości skutecznego farmakologicznego leczenia choroby wrzodowej spowodowały, że planowe operacje żołądka należą do rzadkości. Dlatego doświadczenie większości chirurgów w wykonywaniu tych operacji jest bardzo małe. Zachęcam Państwa także do zapoznania się z pracą wybitnych polskich anestezjologów omawiającą problematykę powstawania zaburzeń krzepnięcia po masywnych krwotokach. Każdy z nas wielokrotnie leczył chorych, u których obserwował głębokie zaburzenia krzepnięcia po masywnej utracie krwi, zwłaszcza w następstwie urazów wielonarządowych. To nowoczesne i wszechstronne opracowanie pomoże z pewnością w rozwiązywaniu problemów w codziennej praktyce klinicznej. Zeszyt uzupełniają rekomendacje w uśmierzaniu bólu pooperacyjnego w chirurgii ogólnej. Dokument opracowany przez specjalistów w dziedzinie anestezjologii i chirurgii całościowo i wszechstronnie przedstawia zasady leczenia bólu pooperacyjnego.

Mam nadzieję, że każdy z Państwa znajdzie w tym zeszycie coś interesującego dla siebie.

Do góry