Debata o rozdrabnianiu tkanek: co należy wiedzieć

Sarah L. Cohen, MD

Dr Cohen, Director of Research, Division of Minimally Invasive Gynecologic Surgery, Brigham and Women’s Hospital, Boston, Massachusetts. Autorka zgłasza prowadzenie badań naukowych dla firmy Ethicon.

Ginekologia po Dyplomie 2014;16(3):25-29

Rozdrabnianie tkanek nie jest niczym nowym w chirurgii laparoskopowej, pojawienie się jednak ostatnio obaw o elektromechaniczne rozdrabnianie tkanek podczas operacji ginekologicznych karze rozważyć zasadność posługiwania się tą metodą.1 Uruchamiane ręcznie urządzenie służące do usuwania tkanek w trakcie laparoskopii opracowano już w 1973 r., a elektromechaniczne rozdrabnianie tkanek wprowadził Steiner w 1993 r.2,3

Wprowadzenie elektromechanicznego rozdrabniania tkanek znacznie ułatwiło i przyspieszyło wydobywanie tkanek usuwanych podczas zabiegów minimalnie inwazyjnych.4,5 Ponieważ techniki minimalnie inwazyjne są wykorzystywane do przeprowadzania coraz trudniejszych operacji ginekologicznych, na rynku pojawiło się wiele urządzeń służących do rozdrabniania, które ułatwiają usuwanie tkanek o dużej objętości przez niewielkie nacięcia powłok, a jednocześnie pozwalają uniknąć powikłań towarzyszących laparotomii. Stosowanie tych nowoczesnych urządzeń nie są jednak pozbawione ryzyka, mogą one bowiem powodować uszkodzenie tkanek w trakcie operacji oraz rozsiew komórek podczas rozdrabniania.

Ginekolodzy powinni rozważyć korzyści i zagrożenia wynikające z rozdrabniania tkanek podczas zabiegów laparoskopowych, a także poszukiwać alternatywnych metod chirurgicznych, pozwalających na ograniczenie powikłań.

Ryzyko wynikające z rozdrabniania tkanek

Częstość występowania uszkodzeń narządów trzewnych i naczyń w następstwie elektromechanicznego rozdrabniania tkanek trudno ocenić, ponieważ zagadnienie to jest rzadko poruszane w piśmiennictwie. W przeprowadzonym ostatnio systematycznym przeglądzie wszystkich opublikowanych doniesień oraz informacji na temat urządzeń zarejestrowanych w bazie danych FDA odnaleziono 55 uszkodzeń spowodowanych przez rozdrabnianie tkanek w trakcie zabiegów ginekologicznych (operacji usunięcia macicy lub mięśniaków macicy) oraz innych niż ginekologiczne (operacji usunięcia nerki lub śledziony).6 Dochodziło głównie do uszkodzeń naczyń i jelit, zaś najczęściej wymienianym czynnikiem ryzyka uszkodzenia tkanek było niedostateczne doświadczenie chirurga.

Poza ryzykiem nieodłącznie związanym z wykorzystywaniem podczas operacji urządzenia do rozdrabniania tkanek obawy budzi też ryzyko rozsiewu fragmentów tkankowych. Nieusunięte fragmenty mogą stać się przyczyną bólu, zakażenia i poważnych powikłań.7...

Szczególne obawy budzi ryzyko rozdrobnienia tkanki, w której wcześniej nie rozpoznano nowotworu, może to bowiem spowodować jego rozprzestrzenienie się i pogorszyć rokowanie.18-20 W wydanym ostatnio stanowisku Society of Gynecologic Oncology oszaco...

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Alternatywy dla elektromechanicznego rozdrabniania tkanek

Usunięcie macicy lub mięśniaków macicy w drodze laparotomii pozwala uniknąć rozdrobnienia tkanek, powoduje jednak większą chorobowość i późniejszy powrót do zdrowia w porównaniu z operacjami [...]

Implikacje dla praktyki klinicznej

Dobrze znane korzyści wynikające z zastosowania operacji minimalnie inwazyjnych w ginekologii należy zestawić z niewielkim, ale realnym ryzykiem, jakie stwarza rozdrabnianie tkanek. Biorąc pod [...]
Do góry