Od redakcji

Wstęp

Prof. dr hab. n. med. Zbigniew Gąsior

Katedra i Klinika Kardiologii SUM, Katowice

Kardiologia po Dyplomie 2012; 11 (11): 1

Szanowni Państwo,
Drogie Koleżanki i Koledzy!

Wrzesień i październik to miesiące wypełnione terminami kongresów i konferencji naukowo-dydaktycznych. Po nich nadchodzi czas egzaminów specjalizacyjnych. Listopadowa Kardiologia po Dyplomie przynosi, podobnie jak poprzednie numery, artykuły, które z pewnością będą pomocne w przygotowywaniu się do ustnej części egzaminu z kardiologii.
Diagnostyka i leczenie choroby niedokrwiennej serca u kobiet to ciągle aktualny temat, mimo nieróżnicowania z płcią zasad postępowania w zaleceniach Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego. W artykule prof. Marianny Janion i dr Agnieszki Janion-Sadowskiej z Kielc znajdziemy nowe informacje w oparciu o najnowsze doniesienia, zalecenia w zakresie prewencji chorób układu krążenia u kobiet Amerykańskiego Towarzystwa Kardiologicznego (AHA) z 2011 r. oraz wiedzę, jak postępować w chorobie niedokrwiennej, gdy koronarografia nie wykazuje zmian.
Na co dzień wykorzystujemy oznaczenia markerów uszkodzenia lub niedokrwienia mięśnia sercowego dla podejmowania decyzji terapeutycznych oraz stratyfikacji ryzyka. Są to zazwyczaj troponiny sercowe oznaczane wysokoczułymi testami. Tych i innych biomarkerów dotyczy artykuł dr Marty Załęskiej-Kocięckiej i dr Anny Konopki z Instytutu Kardiologii w Warszawie. Poznamy zasady wykorzystywania dostępnych biomarkerów oraz właściwości i zalety nowych markerów będących w trakcie badań klinicznych.
Diagnostyka różnicowa arytmii jest zawsze tematem, który bardzo interesuje Czytelnika. Tym razem dowiemy się o rozpoznawaniu częstoskurczów nadkomorowych. Autorzy, prof. Romuald Ochotny i dr Adrian Gwizdała z Poznania, dokonują w sposób systematyczny klasyfikacji arytmii, podają algorytm diagnostyczny i ilustrują artykuł interesującymi wykresami.
W tegorocznych numerach Kardiologii po Dyplomie gościły już zagadnienia implantacji kardiowertera-defibrylatora w odniesieniu do aktualnych rekomendacji. Tym razem zagadnienie to zostało poświęcone chorym z wrodzoną wadą serca – stosunkowo niedużej, ale rosnącej grupie chorych, którzy mają udokumentowane wielokrotnie większe ryzyko nagłego zgonu niż ogólna populacja. Dr hab. Olga Trojnarska z Poznania prezentuje aktualną wiedzę i wynikające z niej trudności w kwalifikacji tych chorych do implantacji ICD w prewencji pierwotnej.
Zapadalność na gruźlicę w Polsce nie jest marginalna, a u jednego na 100 takich chorych schorzenie ma postać gruźliczego zapalenia osierdzia. Sprzyja temu stosowane leczenie immunosupresyjne, leczenie biologiczne oraz zakażenie wirusem HIV. Prof. Monika Szturmowicz z Instytutu Chorób Płuc i Gruźlicy z Warszawy w interesującym artykule opisuje obraz kliniczny schorzenia oraz podaje aktualny algorytm diagnostyczny. W Polsce gruźlica nie jest rozpoznawana odpowiednio często. Pamiętajmy, że gruźlicze zapalenie osierdzia może mieć ostry przebieg, nawet z objawami tamponady.
Bardzo ważny i częsty w praktyce problem chorób tarczycy u pacjentów kardiologicznych poruszają w artykule dr Marta Karczewska-Mastalerz i dr hab. Andrzej Minczykowski z Poznania. Szczególnie ważne są podejmowane przez nich problemy subklinicznej i poamiodaronowej dysfunkcji tarczycy – kiedy i jak ją leczyć?
Tradycyjnie zachęcam do zapoznania się z działami diagnostycznymi. Prof. Mirosław Kowalski zaskoczy nas rzadką wrodzoną wadą serca, a dr Magdalena Zagrodzka przekona nas, że tomografia komputerowa tętnic wieńcowych nie zwiększa, lecz ogranicza liczbę niepotrzebnie wykonywanych inwazyjnych koronarografii.
Z Doniesień ostatniego miesiąca dowiemy się, czy spożywanie czerwonego mięsa jest zdrowe, czy warto chorować w weekend w Wielkiej Brytanii oraz dlaczego stosowanie kolchicyny może być korzystne po ablacji z powodu migotania przedsionków.
Zachęcam do przeczytania listopadowego numeru Kardiologii po Dyplomie

Do góry