Przypadki ekg

Redaktor działu: dr hab. n. med. Krzysztof Szydło I Katedra i Klinika Kardiologii Śląskiego Uniwersytetu Medycznego, Katowice

12-odprowadzeniowe rejestracje holterowskie – wskazania i dodatkowe korzyści (część 2)

Krzysztof Szydło

I Katedra i Klinika Kardiologii Śląskiego Uniwersytetu Medycznego, Katowice I Oddział Kardiologii SPSK Nr 7

Adres do korespondencji: dr hab. n. med. Krzysztof Szydło I Katedra i Klinika Kardiologii Śląskiego Uniwersytetu Medycznego I Oddział Kardiologii SPSK Nr 7 ul. Ziołowa 47 40-635 Katowice, e-mail: krzysztofszydlo@gmail.com

Kardiologia po Dyplomie 2014; 13 (5): 45-52

Szanowni Państwo, drodzy Czytelnicy!

W poprzednim miesiącu podjąłem temat wykorzystania w codziennej praktyce 24-godzinnych rejestracji holterowskich w opcji 12-kanałowej. Pozwoliłem sobie przedstawić najważniejsze wskazania do wykonania tego badania [1]. Przypomnijmy je pokrótce. Wykonanie takiego badania jest jak najbardziej celowe u chorych z liczną arytmią komorową, u których rozważamy leczenie za pomocą ablacji. Często są to pacjenci bez organicznej choroby serca, u których istnieje podejrzenie arytmii z drogi odpływu prawej (right ventricle outflow tract, RVOT) lub lewej komory (left ventricle outflow tract, LVOT). Wykonanie badania 12-kanałowego pozwala na wstępne określenie lokalizacji ogniska ektopowego i tym samym ułatwia konsultację z elektrofizjologiem. Ponadto u tych chorych, u których w standardowym zapisie EKG zarejestrowano na przykład dwie morfologie przedwczesnych pobudzeń komorowych, można ocenić, która z morfologii jest ewidentnie dominująca. Gdy problemem klinicznym są arytmie nadkomorowe, badanie 12-kanałowe również może być pomocne w określeniu lokalizacji ogniska ektopowego, inicjującego epizody migotania przedsionków. O zjawisku krótkich, szybkich tachyarytmii przedsionkowych wywodzących się z żył płucnych była już mowa na tych łamach [2]. Zdarza się, że badanie holterowskie potrzebne jest dla jednoznacznego udokumentowania typu trzepotania przedsionków. Wreszcie, badanie takie może być pomocne u chorych z podejrzeniem preekscytacji zarówno dla jej potwierdzenia, jak również dla wstępnego, nieinwazyjnego określenia lokalizacji drogi dodatkowej. Pamiętać należy jeszcze o chorych z implantowanym układem resynchronizującym. Badanie holterowskie może być u nich pomocne w określeniu odsetka pobudzeń ze stymulacją dwukomorową, co jest istotne u pacjentów ze współistniejącą arytmią komorową.

Niewątpliwie ważną i bardzo liczną grupę pacjentów, u których wykonuje się badanie 12-kanałowe stanowią chorzy z arytmią komorową z drogi odpływu. U większości z nich morfologia pobudzeń komorowych zbliżona jest do obrazu bloku lewej odnogi pęczka...

Do góry