Nowości

Reumatologia: czynniki ryzyka we wczesnej uogólnionej twardzinie układowej

Dr n. med. Anna Zubrzycka-Sienkiewicz

Autorzy prospektywnie obserwowali chorych, u których pierwsze objawy wskazujące na tu wystąpiły w czasie krótszym niż dwa lata poprzedzające włączenie do badania. Uczestnicy badania należeli tylko do rasy kaukaskiej i zamieszkiwali USA. Dane medyczne, demograficzne oraz badania radiologiczne klatki piersiowej, tomografię komputerową o wysokiej rozdzielczości klatki piersiowej, testy czynnościowe płuc, ECHO serca, EKG, badanie radiologiczne i manometryczne przełyku, testy laboratoryjne, w tym immunologiczne przeciwciał przeciwjądrowych, były przeprowadzone u wszystkich chorych. Losowo grupę chorych podzielono na grupę zasadniczą (2/3 chorych = 260 osób) i grupę służącą do wewnętrznej walidacji (1/3 = 127 chorych) ). Ponadto do walidacji uzyskanych wyników posłużyła grupa 110 chorych z tą samą postacią TU leczona w jednym ze szpitali Wielkiej Brytanii, określana jako zewnętrzna grupa walidacyjna. Wyniki wskazały, że takie zmienne jak: wiek chorych w czasie pierwszej wizyty, stopień postępu stwardnienia skóry, nasilenie zmian w przewodzie pokarmowym i niedokrwistość są czterema niezależnymi czynnikami mogącymi służyć do stratyfikacji chorych według ryzyka śmierci w ciągu dwóch lat.

Twardzina układowa (TU)

Wiąże się ze skróceniem przewidywanej długości życia. Nie ma jednak opracowanego modelu prognostycznych czynników determinujących krótkoterminową dwuletnią śmiertelność chorych z wczesną uogólnioną postacią TU. Autorzy pokusili się o opracowanie takiego modelu. Wczesne zajęcie narządów wewnętrznych w uogólnionej tu decyduje o gorszym rokowaniu tych chorych w porównaniu z osobami cierpiącymi na ograniczoną postać TU. Wcześnie podjęta terapia ukierunkowana na przeciwdziałanie powikłaniom narządowym mogłaby wydłużyć oczekiwaną długość życia tych chorych.

Do góry