Zaburzenia ze strony innych układów i narządów
U wielu chorych otyłych współistnieją cukrzyca, nietolerancja glukozy i inne zaburzenia endokrynologiczne, a także uszkodzenia układu kostnego i stawowego.
W przebiegu otyłości niejednokrotnie rozpoznaje się niealkoholowe stłuszczenie wątroby (NASH – non-alcoholic steatotic hepatitis). Ujawnia się ono zwiększeniem aktywności enzymów wątrobowych. U niektórych chorych stwierdzana jest również przebudowa marska wątroby.
Utrudnienia techniczne
U chorych otyłych naczynia żylne są słabo widoczne, co znacznie utrudnia uzyskanie dostępu do żył obwodowych. Wprowadzenie wkłucia centralnego wymaga odpowiednich kaniul. W celu ustalenia położenia żył centralnych i obwodowych wykorzystuje się niekiedy badanie ultrasonograficzne.
Kłopotliwy bywa również pomiar ciśnienia metodą bezkrwawą. Mankiety muszą mieć odpowiedni rozmiar i powinny być bardziej wytrzymałe. Praktyczne wydaje się mierzenie ciśnienia metodą krwawą przy użyciu przetwornika i układu monitorującego w monitorze modułowym. Wprowadzenie kaniuli pozwala również na pobieranie próbek krwi do badań laboratoryjnych.
Zastosowanie znieczulenia przewodowego lub blokad regionalnych w tej grupie chorych wymaga użycia odpowiedniego sprzętu (dłuższych igieł). Wskazane jest ustalenie położenia przestrzeni i struktur nerwowych za pomocą badania ultrasonograficznego lub stymulatora nerwów.
Znieczulenie ogólne
Odpowiedni dobór technik anestezjologicznych pozwala zwykle na bezpieczne przeprowadzenie pacjenta przez znieczulenie pod warunkiem zachowania zasad postępowania i wszelkich kanonów bezpieczeństwa. Zastosowanie środków o krótkotrwałym działaniu, szybkim klirensie i nieaktywnych metabolitach pozwala obudzić chorego jeszcze na stole operacyjnym. Wymaga on obserwacji na oddziale wybudzeniowym z powodu licznych zagrożeń i możliwości wystąpienia powikłań, głównie ze strony układu oddechowego. Odpowiednio dobrana farmakoterapia podczas anestezji pozwala ograniczyć konieczność wentylacji tych chorych w okresie pooperacyjnym. Postępowanie anestezjologiczne wpływa również na globalny czas pobytu w szpitalu i ograniczenie kosztów leczenia chorych otyłych.
Podsumowanie
Chorzy otyli są często przyjmowani na oddziały chirurgiczne w celu wykonania operacji planowych lub w ramach ostrego dyżuru. Opracowane schematy postępowania pomocne są w zaplanowaniu i przeprowadzeniu adekwatnej diagnostyki, leczenia i opieki w okresie okołooperacyjnym. Przyczyniają się one również do zmniejszenia śmiertelności w każdej grupie chorych, nie tylko otyłych. Z uwagi mnogość schorzeń współistniejących z otyłością i jej postacią olbrzymią wydaje się jednak, że warto opracować skale ryzyka pomocne w ocenie i kwalifikacji do zabiegu oraz w ograniczeniu śmiertelności w tej grupie chorych.