Implanty biologiczne mogą być przydatne u niektórych pacjentek, ale dla uzyskania informacji umożliwiających ich właściwe wykorzystanie potrzebne są długoterminowe próby kliniczne.

Wypadanie narządów miednicy jest bardzo częstym stanem, występującym nawet u połowy kobiet w wieku powyżej 50 lat.¹ Wyniki badania Women’s Health Initiative wskazują, że nawet u 33% kobiet, które rodziły, występuje klinicznie istotne wypadanie pęcherza moczowego, u 18% wypadanie odbytnicy, a u 14% wypadanie macicy lub sklepienia pochwy po histerektomii.² Mimo że wiele pacjentek dotkniętych problemem wypadania narządów miednicy nie ma objawów klinicznych i może nie wymagać leczenia, w niedawnym badaniu, które przeprowadzili Wu i wsp., wykazano, że w Stanach Zjednoczonych odsetek kobiet wymagających leczenia chirurgicznego z powodu wypadania narządów miednicy w ciągu całego życia wynosi 12,6%.³

Kontrowersje dotyczące stosowania siatki w leczeniu wypadania narządów miednicy

Chirurdzy wykonujący operacje rekonstrukcyjne macicy, sfrustrowani dużą częstością nawrotów po tradycyjnych operacjach naprawczych (tj. z użyciem tylko własnych tkanek pacjentki), skorzystali z doświadczeń chirurgów ogólnych, którzy donosili o zwiększonej częstości powodzenia operacji naprawczych przepuklin pachwinowych dzięki zastosowaniu syntetycznej siatki w celu wzmocnienia naprawianego miejsca.⁴ Począwszy od początku XXI wieku w wielu doniesieniach w piśmiennictwie wskazywano, że zastosowanie syntetycznej siatki podczas operacji z powodu wypadania narządów miednicy zmniejszało częstość niepowodzeń leczenia.^5-7 Z drugiej strony zaczęły się również pojawiać doniesienia, że stosowanie syntetycznej siatki wiąże się z powikłaniami, takimi jak odsłonięcie siatki, ból miednicy oraz bolesne stosunki płciowe. W 2008 roku Food and Drug Administration (FDA) wydała zawiadomienie (Public Health Notification), w którym stwierdzono, że stosowanie syntetycznej siatki do leczenia wypadania narządów miednicy wiąże się z powyższymi, a także innymi powikłaniami.⁸ FDA sformułowała kilka zaleceń dla chirurgów wykonujących operacje miednicy, dotyczących specjalistycznego szkolenia, udoskonalenia procesu uzyskiwania świadomej zgody, a także informowania pacjentek o tych problemach. W 2011 roku agencja opublikowała uaktualnioną informację na temat bezpieczeństwa (Safety Update), w której zasadniczo zawarto te same informacje co we wcześniejszym zawiadomieniu, ale zrobiono krok dalej, stwierdzając, że częstość występowania tych powikłań „nie jest mała”.⁹