Pytania dotyczące oceny łożyska po porodzie przygotowała dr n. med. Martyna Trzeszcz, patolog perinatalny i placentolog kliniczny, z Centrum Zdrowia Kobiety Corfamed oraz Zakładu Patomorfologii i Cytologii Klinicznej Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego we Wrocławiu. Konsultacja perinatalna: lek. Maciej Mazurec z Centrum Zdrowia Kobiety Corfamed we Wrocławiu.

1. Dwudziestoośmioletnia pierwiastka w 36 6/7 t.c. została przyjęta do szpitala z podejrzeniem zahamowania wzrastania płodu (FGR – fetal growth restriction), które wysunięto na podstawie ambulatoryjnie stwierdzonych zaburzeń w kardiotokografii (do skierowania nie załączono zapisu) oraz zbyt małej masy ciała płodu w stosunku do wieku ciążowego. W combined test plus (raport ryzyka pierwszego trymestru Fetal Medicine Foundation [FMF]) rozpoznano zwiększone ryzyko FGR (>1:100). W badaniu ultrasonograficznym w 28 0/7 t.c. stwierdzono szacunkową masę płodu (EFW – estimated fetal weight) odpowiadającą 8 centylowi oraz prawidłowe przepływy naczyniowe. W regularnie wykonywanych (co 3 tygodnie) pomiarach masy płodu odnotowano EFW kolejno równą 5 i 3 centylowi z zachowanymi prawidłowymi przepływami. W trakcie hospitalizacji EFW wynosiła poniżej 3 centyla. Stwierdzono też prawidłowe przepływy w tętnicy pępowinowej, tętnicy środkowej mózgu i przewodzie żylnym. Ciężarną z rozpoznaniem FGR w 37 2/7 t.c. zakwalifikowano do próby indukcji porodu, która zakończyła się cięciem cesarskim. Urodzeniowa masa ciała noworodka wynosiła 1680 g. Dziecko otrzymało 7/8/10/10 pkt w skali Apgar (określenie stanu noworodka zaraz po porodzie w 1, 3, 5 i 10 minucie życia). W badaniu placentologicznym stwierdzono morfologiczne wykładniki ciężkiej malperfuzji naczyniowej w kompartmencie płodowym łożyska pod postacią mnogich zakrzepów zlokalizowanych w naczyniach krwionośnych kosmków pniowych. W pępowinie oraz błonach płodowych nie stwierdzono zmian patologicznych. Proszę wskazać implikacje kliniczne powyższego rozpoznania placentologicznego: