Podsumowanie

Small 55689

Tabela 5. Zalety i ograniczenia amiodaronu

Amiodaron jest najsilniejszym obecnie dostępnym lekiem antyarytmicznym, który mimo zalet ma też wiele ograniczeń (tab. 5). Z pewnością jest lekiem pierwszego wyboru (często łącznie z beta-adrenolitykiem) w zagrażających życiu arytmiach komorowych u pacjentów z poważną chorobą strukturalną serca lub (i) niewydolnością serca (często jako dodatek do ICD) i migotaniu przedsionków w przebiegu niewydolności serca. W pozostałych arytmiach preferuje się inne leki, a coraz częściej ablację. Decyzję o zastosowaniu amiodaronu powinien podejmować wyłącznie lekarz doświadczony w leczeniu zaburzeń rytmu serca, najlepiej kardiolog. Bezpieczne leczenie wymaga wykonania na początku terapii wielu badań dodatkowych, a następnie wizyt i badań kontrolnych. Amiodaron stosowany doustnie można wprowadzać do leczenia w warunkach ambulatoryjnych, choć w charakterystyce leku zaleca się warunki szpitalne. Przewlekle powinno się stosować najmniejszą dawkę wykazującą działanie terapeutyczne, ale rzadko jest to dawka mniejsza niż 1000 mg/tydzień.

Piśmiennictwo

1. Goldschlager N, Epstein AE, Naccarelli GV, et al. A practical guide for clinicians who treat patients with amiodarone: 2007. Heart Rhythm 2007; 4: 1741-1748.

2. Vasallo P, Trohman RG. Prescribing amiodarone: An evidence-besed review of clinical indications. JAMA 2007; 298: 1312-1322.

3. Trusz-Gluza M. Leki antyarytmiczne klasy III. [W] Kardiologia. Szczeklik A, Tendera M (red.). Medycyna Praktyczna, Kraków 2010.

4. Roy D, Talajic M, Dorian P, et al. Canadian Trial of Atrial Fibrillation Investigators. Amiodarone to prevent recurrence of atrial fibrillation. N Engl J Med 2000; 342: 913-920.

5. Singh BN, Singh SN, Reda DJ, et al. Sotalol Amiodarone Atrial Fibrillation Efficacy Trial (SAFE-T) Investigators. Amiodarone versus sotalol for atrial fibrillation. N Engl J Med 2005; 352: 1861-1872.

6. AFFIRM First Antiarrhythmic Drug Substudy Investigators. Maintenance of sinus rhythm in patients with atrial fibrillation: an AFFIRM substudy of the first antiarrhythmic drug. J Am Coll Cardiol 2003; 42: 20-29.

7. Doyle AF, Ho KM. Benefit and risk of long-term amiodarone therapy for persistent atrial fibrillation: a meta-analysis. Mayo Clin Proc 2009; 84: 234-242.

8. Freemantle N, Lafuente-Lafuente C, Mitchell S, et al. Mixed treatment comparison of dronedarone, amiodarone, sotalol, flecainide, and propafenon for the management of atrial fibrillation. Europace 2011; 13: 329-345.

9. Camm AJ, Kirchhof P, Lip GY, et al. Guidelines for the management of atrial fibrillation: the Task Force for the Management of Atrial Fibrillation of the European Society of Cardiology (ESC). Europace 2010; 12: 1360-1420.

10. Camm AJ, Lip GY, De Caterina R, et al. 2012 focused update of the ESC Guidelines for the management of atrial fibrillation: an update of the 2010 ESC Guidelines for the management of atrial fibrillation. Europace 2012; 14: 1385-1413.

11. Dagres N, Lewalter T, Lip GIH, et al. Current practice of antiarrhythmic drug therapy for prevention of atrial fibrillation in Europe: The European Heart Rhythm Association survey. Europace 2013; 15: 478-481.

12. Bardy GH, Lee KL, Mark DB, et al. Sudden Cardiac Death in Heart Failure Trial (SCD-HeFT) Investigators. Amiodarone or an implantable cardiac defibrillator for congestive heart failure. N Engl J Med 2005; 352: 225-237.

13. Piccini JP, Berger JS, O’Connor CM. Amiodarone for the preventionof sudden cardiac death: a meta-analysis of randomized controlled trials. Eur Heart J 2009; 30: 1245-1253.

14. Domanski MJ, Saksena S, Epstein AE, et al. Relative effectiveness of the implatable cardioverter-defibrillator and antiarrhythmic drugs in patients with varying degrees of left ventricular dysfunction who have survival malignant ventricular arrhythmias. J Am Coll Cardiol 1999; 34: 1090-1095.

15. McMurray JJV, Adamopoulos S, Anker SD, et al. ESC Guidelines for the diagnosis and treatment of acute and chronic heart failure 2012. Eur Heart J 2012; 33: 1787-1847.

16. Connolly SJ, Dorian P, Roberts RS, et al. Comparison of beta-blockers, amiodarone plus beta-blockers, or sotalol for prevention of shocks from implantable cardioverter defibrillators The OPTIC Study: A Randomized Trial. JAMA 2006; 295: 165-171.

17. Hohnloser SH, Dorian P, Roberts R, et al. Effect of Amiodarone and Sotalol on ventricular defibrillation threshold. Circulation 2006; 114: 104-10.9

18. Siuda K, Kolesińska Z, Niedziela N. Amiodaron a funkcja tarczycy. Kard Pol 2011; 69: 493-498.

19. Jackevitius CA, Tom A, Essebag V, et al. Population-level incidence and risk factors for pulmonary toxicity associated with amiodarone. Am J Cardiol 2011; 108: 705-710.

20. Su VYF, Hu YW, Chou KT, et al. Amiodarone and the risk of cancer. Cancer 2013; 119: 1679-1705.

21. Steinberg JS, Sadaniantz A, Kron J, et al. Analysis of cause-specific mortality in the Atrial Fibrillation Follow-up Investigation of Rhythm Management (AFFIRM) study. Circulation 2004; 109: 1973-1980.

22. Heidbuchel H, Verhamme P, Alings M, et al. European Heart Rhythm Association Practical Guide on the use of new oral anticoagulants in patients with non-valvular atrial fibrillation. Europace 2013; 15: 625-651.

Do góry