Zwiększenie masy ciała stanowi znaczące wyzwanie dla zdrowia publicznego. Nadwaga i otyłość dramatycznie wzrosły w ciągu ostatnich 10 lat, zwiększając ryzyko chorób i przedwczesnej śmierci. Szacuje się, że na świecie jest ok. 1,9 mld ludzi z nadmierną masą ciała, z których ponad 650 mln cierpi na otyłość. Obecne definicje otyłości są oparte na ogólnym wskaźniku masy ciała (body mass index – BMI). Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) otyłość rozpoznajemy przy wartości BMI ≥30 kg/m². Jak powszechnie wiadomo, wpływa ona niekorzystnie na zdrowie, przez co zwiększa ryzyko zapadalności na choroby układu krążenia, układu oddechowego (bezdech senny, zespół Pickwicka), układu kostno-szkieletowego, niektóre typy nowotworów. Obecnie tkankę tłuszczową uważa się za złożony i prawdopodobnie największy narząd endokrynny, który odgrywa istotną rolę w procesach metabolicznych i immunologicznych. Wydziela liczne, biologicznie czynne białka o wielokierunkowym działaniu, zwane adipokinami. W związku z tym tkanka tłuszczowa dynamicznie uczestniczy w patogenezie chorób metabolicznych, przyczyniając się do rozwoju m.in. cukrzycy, zespołu metabolicznego (metabolic syndrome – MS), niealkoholowej choroby stłuszczeniowej wątroby (non-alcoholic fatty liver disease – NAFLD).

Większość powikłań otyłości jest związana z towarzyszącym MS. Częstość występowania MS na całym świecie waha się od <10 proc. do nawet 84 proc., w zależności od regionu. MS jest definiowany przez ADT III (Adult Treatment Panel III) lub IDF (Intern...