Dermatologia

Trądzik pospolity – leczenie

dr n. med. Lilianna Kulczycka-Siennicka

Katedra i Klinika Dermatologii i Wenerologii Uniwersytetu Medycznego w Łodzi

Adres do korespondencji: dr n. med. Lilianna Kulczycka-Siennicka, Katedra i Klinika Dermatologii i Wenerologii Uniwersytetu Medycznego w Łodzi, pl. Hallera 1, budynek 6, 90-647 Łódź. Tel. (42) 686 79 81, faks (42) 688 45 65, e-mail: lilianna.kulczycka@umed.lodz.pl

Problem trądziku młodzieńczego dotyka większość osób w okresie dojrzewania. Wybór odpowiedniej terapii pozwala na uzyskanie poprawy, a nawet całkowitego wyleczenia, co ma ogromny wpływ na jakość życia pacjentów i ich samopoczucie.

CELE ARTYKUŁU


Po przeczytaniu artykułu Czytelnik powinien umieć:

• wdrożyć podstawowe leczenie trądziku pospolitego

• rozpoznać działania niepożądane leków stosowanych w leczeniu trądziku pospolitego

• wymienić leki przeciwwskazane w leczeniu trądziku pospolitego u kobiet w ciąży lub mogących zajść w ciążę

• rozpoznać sytuacje wymagające pilnego skierowania chorego z trądzikiem pospolitym do dermatologa lub innego specjalisty

Trądzik młodzieńczy jest jedną z najczęściej występujących chorób skóry. Ze względu na obraz kliniczny, lokalizację zmian, przewlekły i niekiedy nawrotowy przebieg, a także różną odpowiedź na leczenie ma bardzo duży wpływ na samopoczucie i jakość życia pacjentów. Z tego powodu ważne jest umiejętne postępowanie terapeutyczne. Choroba dotyczy przede wszystkim osób w okresie dojrzewania, ze szczytem zapadalności między 14 a 19 r.ż., przy czym u mężczyzn występuje zwykle nieco później.1,2 Niekiedy zmiany skórne utrzymują się długotrwale, nawet u chorych powyżej 40 r.ż.3 Przedstawione poniżej informacje są zgodne z Konsensusem Polskiego Towarzystwa Dermatologicznego (PTD) z 2012 roku.4

Patogeneza

Trądzik młodzieńczy rozwija się w wyniku współistnienia kilku zjawisk, m.in. nadmiernej produkcji łoju, zaburzeń rogowacenia ujść jednostki włosowo-łojowej, beztlenowych bakterii Propionibacterium acnes oraz stanu zapalnego.2 Obecnie uważa się, że punktem wyjścia dla rozwoju choroby jest stan zapalny.5 Sama obecność bakterii P. acnes jest niewystarczająca do powstania zmian typowych dla trądziku, a drobnoustroje te występują również na skórze ludzi zdrowych.6 Poza obecnością P. acnes w obrębie zmian skórnych wykrywa się także inne drobnoustroje, np. Staphylococcus epidermidis, Pityrosporum ovale (Malassezia furfur). Istotną rolę w patogenezie choroby przypisuje się również zmienionemu składowi łoju, co przyczynia się nie tylko do występowania zaburzeń keratynizacji, ale także do rozwoju stanu zapalnego oraz nadprodukcji tej substancji.2 Łój produkowany przez komórki gruczołów łojowych, sebocyty, składa się z triglicerydów, wolnych kwasów tłuszczowych, estrów wosku, skwalenu i cholesterolu oraz jego estrów. Obecność bakterii przyczynia się do hydrolizy składowych łoju do wolnych kwasów tłuszczowych o działaniu drażniącym, prozapalnym oraz nasilających rogowacenie mieszków włosowych. Ponadto stwierdza się niedobór kwasu linolowego oraz utlenianie skwalenu.

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Obraz kliniczny

Wykwitem podstawowym jest niewidoczny gołym okiem mikrozaskórnik, stanowiący punkt wyjścia dla rozwoju pozostałych zmian: zaskórników (otwartych i zamkniętych), grudek, krost oraz zmian [...]

Leczenie

Celem leczenia trądziku młodzieńczego jest likwidacja zmian skórnych, a także zapobieganie rozwojowi zmian wtórnych, czyli blizn i przebarwień pozapalnych. Terapia jest zwykle [...]

Podsumowanie

W leczeniu trądziku młodzieńczego bardzo duże znaczenie ma współpraca lekarza z pacjentem. Choroba dotyka przede wszystkim ludzi młodych, dla których wygląd zewnętrzny często [...]
Do góry