Pacjent zgłasza objawy
Ból w klatce piersiowej – kardiologiczny czy innego pochodzenia?
lek. Marcin Dobrowolski1
dr hab. n. med. Rafał Dąbrowski, prof. nadzw. IK2
- Trudności diagnostyczne bólów w klatce piersiowej – jednej z najczęstszych przyczyn zgłaszania się pacjentów do izby przyjęć
- Pięć schorzeń manifestujących się bólami w klatce piersiowej, które nieleczone mogą prowadzić do zgonu
- Omówienie kardiologicznych i niekardiologicznych przyczyn bólów oraz postępowania w tych przypadkach
- Właściwe podejście do pacjenta z bólem w warunkach pierwszego kontaktu z chorym
Opis przypadku
63-letni pacjent został przywieziony przez zespół pogotowia ratunkowego na izbę przyjęć jednego ze szpitali niemieckich z powodu silnego bólu w klatce piersiowej, występującego krótko po tępym urazie okolicy mostkowej.
Pacjent około godz. 11 został z dużą siłą uderzony przez urządzenie AGD podczas wnoszenia po schodach. Początkowo ból był tępy, zlokalizowany głównie w miejscu uderzenia. Następnie znacznie się nasilił i umiejscowił się po lewej stronie klatki piersiowej z silnym promieniowaniem do lewej ręki, szyi oraz do okolicy międzyłopatkowej. Ból był ciągły, niezależny od pozycji ciała oraz wysiłku. Pacjent był zaniepokojony, pobudzony, dodatkowo pojawiły się objawy w postaci nudności i bólów głowy. O godz. 15 zaalarmował pogotowie ratunkowe i został natychmiast przewieziony do pobliskiego szpitala.
Pacjent do tej pory nie odczuwał podobnych dolegliwości. Nie leczył się z powodu chorób kardiologicznych. Od 2012 r. znajdował się pod kontrolą pulmonologiczną z powodu sarkoidozy płucnej. Z tej również przyczyny przyjmował niewielkie dawki steroidów. W 2013 r. podczas kontrolnego badania metodą tomografii komputerowej pacjent doznał wstrząsu anafilaktycznego po podaniu jodowego środka kontrastującego.
Nie palił tytoniu, alkohol spożywał okazjonalnie. W rodzinie nie występowały choroby kardiologiczne.
W badaniu podmiotowym zwracała uwagę niewielka różnica ciśnień między ręką prawą i lewą oraz wysokie ciśnienie tętnicze (180/90 mmHg – lewa strona, 190/100 – prawa strona). Poza tym pacjent sprawiał wrażenie zaniepokojonego, zgłaszał obawy o własne życie.
W 12-odprowadzeniowym badaniu elektrokardiograficznym (EKG) zaobserwowano istotne uniesienie odcinka ST w odprowadzeniach znad ściany dolno-bocznej (ok. 0,15 mV w odprowadzeniach II, III, aVF oraz ok. 0,1 mV w odprowadzeniach V5, V6). W badaniu echokardiograficznym wykonanym w ramach izby przyjęć frakcja wyrzutowa (EF – ejection fraction) była w normie (55%), stwierdzono śladową, nieistotną hemodynamicznie ilość płynu w osierdziu, prawidłową funkcję zastawek, brak jednoznacznych odcinkowych zaburzeń kurczliwości mięśnia sercowego. Projekcja nadmostkowa ze względu na brak okna sonograficznego nie została wykonana.
