Choroby skórne wieku dziecięcego

Opryszczkowate zapalenie skóry u dzieci

dr n. med. Mirosława Kuchciak-Brancewicz

Wojewódzki Specjalistyczny Szpital im. dr. Władysława Biegańskiego w Łodzi

Klinika Dermatologii, Dermatologii Dziecięcej i Onkologicznej Uniwersytetu Medycznego w Łodzi

Adres do korespondencji:

dr n. med. Mirosława Kuchciak-Brancewicz

Wojewódzki Specjalistyczny Szpital

im. dr. Władysława Biegańskiego w Łodzi

Klinika Dermatologii, Dermatologii Dziecięcej

i Onkologicznej UM w Łodzi

ul. Kniaziewicza 1/5, 91-347 Łódź

e-mail: dermatologia@umed.lodz.pl

  • Obraz kliniczny choroby Duhringa u dzieci
  • Diagnostyka i różnicowanie
  • Aktualne metody leczenia

Kiedy do gabinetu lekarskiego zgłasza się rodzic z dzieckiem, które ma jakieś zmiany skórne i chce je rozdrapać, uruchamiamy od razu myślenie na wzór piramidy, szukając w pamięci różnych chorób przebiegających ze świądem. W pierwszej kolejności rozważamy więc to, co jest u samej podstawy i występuje najczęściej, czyli atopowe zapalenie skóry i świerzb. Wchodząc na kolejne stopnie, myślimy o odczynach po ukąszeniu przez owady, wyprysku kontaktowym i/lub alergicznym. W końcu, gdy znajdujemy się na szczycie piramidy, rozpatrujemy choroby rzadkie u dzieci, tj. liszaj płaski i opryszczkowate zapalenie skóry. Właściwe badanie przedmiotowe szybko nakieruje nas na prawidłowe rozpoznanie, a więc drugie z tych schorzeń.

W nazwie ,,opryszczkowate zapalenie skóry” podkreślono podobieństwo między układem grudkowo-pęcherzykowych wykwitów skórnych występujących w tej chorobie a układem zmian obserwowanych w przebiegu infekcji wirusem opryszczki zwykłej, grupujących się często w koliste lub obrączkowate kształty. Synonimy określające omawiane schorzenie to: dermatitis herpetiformis, choroba Duhringa, bolesne polimorficzne zapalenie skóry, rzekomoopryszczkowe zapalenie skóry, autoimmunologiczna pęcherzowa choroba skóry związana z nietolerancją glutenu, zespół jelitowo-skórny. Jest to schorzenie z grupy chorób pęcherzowych, w którym dochodzi do powstawania przeciwciał skierowanych przeciwko własnym komórkom. Zmiany są wielopostaciowe. Zdarza się, że choroba nie jest prawidłowo diagnozowana przez kilka lat.

Typowo opryszczkowate zapalenie skóry rozpoczyna się w wieku 15-40 lat, ale może pojawić się w każdym wieku. U dzieci występuje stosunkowo rzadko, chociaż częstość zdaje się wzrastać. W ostatnim półroczu na oddziale, gdzie pracuję, zdiagnozowaliśmy i podjęliśmy leczenie czterech pacjentów. W populacji pediatrycznej choroba najczęściej rozpoczyna się między 2 a 7 r.ż. i właściwie nie występuje u dzieci poniżej miesiąca.

Uwaga! Nie należy mylić opryszczkowatego zapalenia skóry (autoimmunologiczna choroba pęcherzowa) z opryszczkowym zapaleniem skóry, zwanym inaczej wypryskiem Kaposiego (pierwotne zakażenie skóry wirusem Herpes simplex [HSV] na podłożu skóry z uszkodzoną barierą skórno-naskórkową, występujące najczęściej u dzieci z atopowym zapaleniem skóry).

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Patogeneza

Patogeneza opryszczkowatego zapalenia skóry nie została do końca poznana, wiemy jednak, że jest to zespół jelitowo-skórny, w którym współistnieją zmiany skórne oraz [...]

Objawy i lokalizacja

Objawy podmiotowe:

Rozpoznanie różnicowe

Jak w każdej chorobie dermatologicznej, zmiany skórne wymagają różnicowania z dość szerokim kręgiem chorób6-12. Należą do nich:

Leczenie

Podstawową metodą leczenia jest doustne stosowanie sulfonów (dapsonu), co pozwala szybko, nawet w ciągu 2-3 dni, zmniejszyć i usunąć uczucie świądu/pieczenia oraz objawy [...]

Rokowanie

Przebieg choroby może być wieloletni i nawrotowy, z okresami zaostrzeń i remisji. Niekiedy opryszczkowate zapalenie skóry utrzymuje się przez całe życie. Pacjenci powinni być [...]

Do góry